Μητέρα. Τι να σημαίνει άραγε αυτή η λέξη; Έχουμε καταλάβει ποτέ πραγματικά το πραγματικό της νόημα ή απλά υπάρχει εκεί μέσα στο κεφάλι μας εντελώς τεχνικά και αυτόματα.
Όσο μεγάλωνα προσπαθούσα να καταλάβω την μητέρα μου. Ως κορίτσι του μπαμπά, δεν μου ήταν καθόλου εύκολο. Τσακονόμασταν όλη την ώρα με το παραμικρό και δεν ήταν λίγες οι φορές που πραγματικά μου την έδινε και την θεωρούσα παρά πολύ σκληρή. Ένιωθα ότι δεν με καταλαβαίνει. Ότι είμαστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι.
Ως παιδί και εγώ και μη μπορώντας να κατανοήσω το νόημα της λέξης μητέρα, παίζοντας με τις κούκλες μου έλεγα πως θέλω να κάνω 10 παιδιά. Εδώ, κάπου, κάποιος που με άκουγε σίγουρα θα έσκαγε στα γέλια και θα καταλάβετε αργότερα τον λόγο. Έλεγα πως ποτέ δεν θα γίνω σαν την άκαρδη και σκληρή μου μητέρα, αλλά αντίθετα θα είμαι η πιο κουλ και καλή μαμά του κόσμου.
Μεγαλώνοντας και φτάνοντας τα 29 οι καυγάδες με την μητέρα μου μπορεί να μετριάστηκαν, αλλά εμείς παραμείναμε αντίθετες σε όλα. Τι έγινε όμως; Ποια ήταν η συνιστώσα που κατεύνασε την επαναστατικότητά μου απέναντι της; Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός.
Μεγαλώνοντας άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η μητέρα μου έδωσε τα πάντα για να με μεγαλώσει. Έδωσε ακόμα τα πάντα για να με αποκτήσει. Έκανε πολλές θυσίες και ακόμα και όταν με απέκτησε με πρόσεχε σαν το πιο πολύτιμο φυλαχτό της. Η μητέρα αν και δεν ήταν στην καθημερινότητα μου με τον τρόπο που υπήρχε ο πατέρας μου, ήταν πάντα εκεί να με καμαρώνει και να με θαυμάζει.
Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ο καθένας μας έχεις τον δικό του χαρακτήρα και εκφράζει με τον δικό του τρόπο την αγάπη του. Φτάνοντας στα 29 μου δεν έχω ακόμα παιδιά και πιστεύω ότι δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα. Σίγουρα αντιλαμβάνομαι ότι το να γίνω μητέρα ενός παιδιού δεν θα είναι κάτι εύκολο, πόσο μάλλον 10 παιδιών.
Η μητέρα μου ήθελε να είμαι σκληρή, δεν ήθελε να περάσω τις δυσκολίες που πέρασε εκείνη. Δεν ήθελε να νιώσω ποτέ το να πως είναι να χάνεις κάποιον. Ήθελε απλα να με προστατέψει. Αυτό που εγώ δεν είδα ποτέ ως αγάπη, εκείνη μου το έδινε ως αγάπη αλλά με τον δικό της τρόπο. Ήταν η μόνη αγάπη που ήξερε.
Ξέρω, λοιπόν, ότι δεν θα γίνουμε ποτέ φίλες γιατί ποτέ δεν θα συμφωνήσουμε σε τίποτα. Διαπίστωσα όμως ότι με αγαπάει περισσότερο από την ίδια, όσο την αγαπώ και εγώ. Γιατί μητέρα είναι ακριβώς αυτό. Εκείνη που δίνει όλο της τον εαυτό χωρίς να υπολογίζει την δικό της. Είναι εκείνη που θα στερείται τα πάντα για να τα έχεις εσύ. Εκείνη που θα σταθεί ασπίδα σε ό,τι σε απειλήσει. Και δεν χρειάζεται να συμφωνείτε για να υπάρχει αγάπη μεταξύ σας. Η μητέρα είναι ένα πλάσμα του Θεού, το πιο όμορφο του κόσμου.
Best of Internet
