Η Rooney Mara είναι ένα πολύ όμορφο κορίτσι. Αλλά αυτό δεν της αρκεί. Είναι κοινό μυστικό στο Χόλιγουντ, πως αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα. Η ευκολία της να ερμηνεύει αλλά και να μεταμορφώνεται, χωρίς να καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια, ήταν και ο λόγος που την επέλεξε ο David Fincher πριν από σχεδόν 12 χρόνια για τον ρόλο της Lisbeth Salander, γνωστής και ως «Το κορίτσι με το τατουάζ», στην αμερικανική μεταφορά του πασίγνωστου μυθιστορήματος του Stieg Larsson στη μεγάλη οθόνη.
Είναι λιγομίλητη, ντροπαλή, αλλά με έμφυτο δυναμισμό και αληθινή ακτιβίστρια. Αυτή είναι η γενικότερα εικόνα που έχει «βγάλει» στη μεγάλη οθόνη, σε ταινίες όπως η Carol (2015) ή η Μαρία Μαγδαληνή (2018). Τρανό παράδειγμα και η τελευταία δουλειά της Το μονοπάτι των χαμένων ψυχών (Nightmare Alley), σε σκηνοθεσία του Guillermo del Toro (από τις 20 Ιανουαρίου), όπου υποδύεται τη μία από τις τρεις γυναικείες ηρωίδες – οι άλλες δύο είναι η Cate Blanchett και η Toni Collette.
Ποια είναι η Patricia Rooney Mara
Η Patricia Rooney Mara ήθελε να ερμηνεύει ρόλους από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Στη γενέτειρά της, το Μπέντφορντ της Νέας Υόρκης, μεγάλωσε με μια μητέρα που αγαπούσε τις τέχνες (το όνομα Rooney είναι το πατρώνυμο της μητέρα της). Πήγαιναν μαζί στο θέατρο ή σε κινηματογραφικές αίθουσες – κυρίως εκείνες που πρόβαλλαν παλιές ταινίες.
Γεννημένη στις 17 Απριλίου η Rooney, είναι το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά των Kathleen McNulty Rooney και Timothy Christopher Mara και έχει ρίζες από τη Γερμανία, το γαλλόφωνο Καναδά και την Ιταλία.
Έκανε το ντεμπούτο της στο σινεμά σε ηλικία μόλις 20 χρονών, πρωταγωνιστώντας μαζί με την αδερφή της, Kate, στο όχι και τόσο αξιόλογο Urban Legend 3. Όλοι όμως πρέπει να ξεκινήσουν από κάπου.
Ακολούθησαν κάποιες εμφανίσεις στην τηλεόραση, συμμετοχή στο A Nightmare on Elm Street (remake του Freddy Kruger), εκεί όμως που έκανε το breakthrough ήταν όταν βρέθηκε να παίζει στο The Social Network (2010).
Ωστόσο ο κόσμος την αποθέωσε έναν χρόνο αργότερα στην κινηματογραφική μεταφορά του Το κορίτσι με το τατουάζ, του best seller του αδικοχαμένου Σουηδού Stieg Larsson. Ο Fincher πίστεψε σε αυτήν και της έδωσε τον πρωταγωνιστικό (κι αβανταδόρικο) ρόλο της Lisbeth Salander.
To κοινό τη λάτρεψε, οι κριτικοί την εκθείασαν, τα Όσκαρ και οι Χρυσές Σφαίρες την είχαν προτεινόμενη για Βραβείο Α’ γυναικείου ρόλο. Συνέχισε στον ίδιο δυνατό ρυθμό δίπλα στον Jude Law στο Side Effects του Steven Soderbergh, δοκίμασε τις δυνάμεις της στο ανεξάρτητο φιλμ Ain’t Them Bodies Saints που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Sundance για να προσγειωθεί λίγο άσχημα με το Pan που δεν τα πήγε καθόλου καλά στα ταμεία.
Εκείνη όμως δεν το έβαλε κάτω, αντίθετα κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητά της για Όσκαρ για την ταινία Carol το 2015, σε έναν ρόλο που της χάρισε και το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Κανών.
Δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ και μία βράβευση στις Κάννες σε ηλικία 33 χρονών δεν είναι ακριβώς μικρό επίτευγμα.
Είναι φιλάνθρωπη και το εννοεί
Η σχέση της Rooney Mara με την φιλανθρωπία είναι μία σχέση που εξελίχθηκε ως αποτέλεσμα μίας δυσαρέσκειας που γιγαντωνόταν μέσα της: εκείνη επέλεξε να ιδρύσει έναν μη κερδοσκοπικό φορέα σε μία εποχή που πολλές ΜΚΟ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ευκαιρίες για κερδοσκοπικές δραστηριότητες (όπως για παράδειγμα η φοροδιαφυγή) με πλάγιο τρόπο.
Ο Faces of Kibera, όπως ονομάζεται ο οργανισμός, βρίσκεται στην υπηρεσία της δοκιμαζόμενης ομώνυμης πόλης στην Κένυα: στόχος του είναι η παροχή στέγης, φαγητού και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα ορφανά της περιοχής, ενώ υπάρχει και πρόβλεψη για τη δημιουργία ενός ορφανοτροφείου. Για να καταφέρει να αγοράσει τα έξι εκτάρια γης που θα χρειαστεί για να το κάνει πραγματικότητα, η Αμερικανίδα ηθοποιός έβγαλε στο σφυρί τα κειμήλια των Steelers και των Giants που είχε στην κατοχή της. Έτσι, εκείνη η περίεργη σχέση της με το αμερικάνικο football φάνηκε, τελικά, πολύ χρήσιμη με τον πιο ανθρώπινο τρόπο.
Η μοιραία συνάντηση της Rooney με τον έρωτα
Με τον Joaquin Phoenix συναντήθηκαν στα γυρίσματα της ταινίας Her. Εκ των υστέρων, ο ίδιος θα ομολογήσει σε συνέντευξή του στο «Vanity Fair» πως είχε καταλάβει ότι σήμαινε κάτι για εκείνον όταν βρέθηκε να αναζητεί τις συνεντεύξεις της και το βιογραφικό της στο Internet. “Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που αναζήτησα γυναικείο όνομα στο Διαδίκτυο. Δεν μου είχε συμβεί προηγουμένως”, θα πει με ειλικρίνεια. Βέβαια, έχοντας την αίσθηση πως λόγω της κακής του φήμης και της προβληματικής συμπεριφοράς του ήταν μάλλον αντιπαθής σε ευγενικά κορίτσια, δεν προσπάθησε να την προσεγγίσει περισσότερο. Ωστόσο, χρειάστηκε να περάσουν τέσσερα χρόνια για να ξαναβρεθούν οι δύο πρωταγωνιστές μαζί στο πλατό αλλά και στη ζωή.
Στο Φεστιβάλ των Καννών, στο πλαίσιο της προώθησης της «Μαρίας Μαγδαληνής», ανάμεσα στους εξωτικούς φοίνικες και τα κόκκινα χαλιά παραδέχτηκαν πως ο έρωτας τους έκανε να χαράξουν κοινή πορεία και να αλλάξουν και προτεραιότητες: ο Joaquin Phoenix έπαψε πια να είναι ο απροσάρμοστος που χανόταν στα ναρκωτικά και τα κρύα αστεία τρολάροντας διαρκώς τους δημοσιογράφους.
Όπως ο ίδιος ομολόγησε η Rooney ήταν το κορίτσι που περίμενε σε όλη του τη ζωή: αυτή η πανέμορφη, αδύνατη πριγκίπισσα με τα δαντελένια φορέματα και το ζεστό βλέμμα. Και μπράβο του που το ομολογεί!
Tο μονοπάτι των χαμένων ψυχών (Nightmare Alley), σε σκηνοθεσία του Guillermo del Toro προβάλλεται στις αίθουσες από τις 20 Ιανουαρίου
Διάβασε ακόμα: Zendaya: Το είδωλο της Gen Z
