Όταν συνειδητοποίησα ότι ήμουν στα “κάτω” μου και αποφάσισα να κάνω κάτι γι’ αυτό, δεν ήξερα ότι το πιο δύσκολο κομμάτι δεν θα ήταν να τα βγάλω από μέσα μου, αλλά, το να βρω τον κατάλληλο ψυχολόγο. Το κατάλαβα όταν επέλεξα τον λάθος επαγγελματία.
Όλοι μας κουβαλάμε βαρίδια. Είτε αυτό λέγεται άγχος, είτε κατάθλιψη είτε ψυχαναγκασμός κάποιο βάρος το σέρνουμε, έστω σε κάποια φάση της ζωής μας. Όσοι είχαν την τύχη να βρουν καλό θεραπευτή, γνωρίζουν τα οφέλη της ψυχοθεραπείας και το πόσο χρήσιμο εργαλείο μπορεί να φανεί. Δυστυχώς, όμως, το να βρεις κάποιον καλό ψυχοθεραπευτή που να σου ταιριάζει και να αισθανθείς άνετα να ανοίξεις την ψυχή σου, είναι δύσκολο combo! Είναι τρομερά ατυχές να βρεθείς με κάποιον που δεν θα χειριστεί την κατάστασή σου με σωστό ή επαγγελματικό τρόπο καθώς μπορεί να σου δημιουργήσει άλλα προβλήματα. Και μιλάω εκ πείρας!
Η δική μου εμπειρία με ψυχολόγο
Πρώτη φορά κατάλαβα πως χρειάζομαι υποστήριξη όταν ήμουν στα πολύ κάτω μου. Δεν είχα καμία ιδέα αν αυτό τελικά θα με βοηθήσει σε κάτι ή αν είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Παρόλα αυτά ήξερα ότι εάν δεν έκανα κάτι θα έμενα στάσιμη, δυστυχής και φοβισμένη. Το να αναγνωρίσεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια, χρειάζεται θάρρος. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία γίνεσαι απόλυτα ευάλωτος, διότι εμπιστεύεσαι κάποιον άγνωστο να εκτεθείς και να εκμυστηρευτείς τα εσώψυχά σου. Οπότε μπορεί να είναι πολύ απογοητευτικό και αγχωτικό όταν έχεις μια αρνητική εμπειρία.
Ακόμα και αυτό μπορεί να οδηγήσει κάποιον να κλειστεί τελείως στον εαυτό του, ή να αποκτήσει καινούργια «θέματα». Με λίγα λόγια, είναι μια ευαίσθητη διαδικασία που θέλει λεπτό χειρισμό και εξειδίκευση. Ήμουν τυχερή και η πρώτη εμπειρία μου ήταν καλή και με δίδαξε πως πρέπει να γίνεται η θεραπευτική διαδικασία αλλά και πως να γιατρεύω μόνη μου κάποιες πληγές. Όταν χρειάστηκε να αλλάξω θεραπευτή όμως η κατάσταση έγινε κάπως πιο πολύπλοκη. Τη δεύτερη φορά αποφάσισα να πάω όσο ήμουν ακόμα σε ένα σταθερό σημείο ψυχολογικά κι εκεί ήταν που αποσυντονίστηκα τελείως.
Δεν είναι τόσο σπάνιο όσο νομίζεις…
Το να έχεις πει πράγματα σε έναν άγνωστο που σε κάνουν να αισθάνεσαι θλίψη, φόβο, ντροπή ίσως, κάνουν τον δέκτη υπεύθυνο για το πως θα διαχειριστεί αυτή την μεγάλη ευθύνη. Σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα, είναι πολύ σημαντικό να κάνεις το “κλικ” με τον θεραπευτή σου. Εάν δε συμβεί αυτό και δεν αισθανθείς άνετα να μιλήσεις, τότε δε σημαίνει απαραίτητα ότι ο θεραπευτής ήταν κακός αλλά ότι πρέπει να “ψαχτείς” λίγο παραπάνω. Εάν αντίθετα, κατά τη διάρκεια της θεραπείας σε έκανε να αισθανθείς άσχημα για αυτό που λες και για τον εαυτό σου, τότε πρέπει να σταματήσεις και να βρεις κάποιον άλλον. Φυσικά, μπορεί να μην το καταλάβεις με την πρώτη ότι κάτι δεν πάει καλά.
Τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως «παίζω με τις λέξεις» και λέω μισές αλήθειες στη συνεδρία αποφάσισα να σταματήσω.
Το να παλεύεις όμως να ξεπεράσεις κάποια θέματα και να χτίζεις βοηθητικούς μηχανισμούς δεν είναι εύκολο και μια λάθος έκφραση ή λέξη μπορεί να γκρεμίσει όλο το σύστημά σου. Έτσι κάπως έγινε και στην περίπτωσή μου. Μια λέξη μου γκρέμισε το σύστημα αξιών μου και με έκανε να αμφιβάλλω πρώτα- πρώτα για εμένα κι έπειτα για το κατά πόσο μπορώ να μιλήσω ξανά ανοιχτά στο δωμάτιο του ψυχολόγου μου. Τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως «παίζω με τις λέξεις» και λέω μισές αλήθειες στη συνεδρία αποφάσισα να σταματήσω.
Πάμε από την αρχή
Δεν καταλαβαίνεις πάντα γρήγορα ότι κάτι γίνεται λάθος. Το να υπάρξει αυτή η αρνητική εμπειρία τη στιγμή που έχεις ανοίξει την καρδιά σου και να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να φύγεις, είναι περίπου σα να είσαι στον γιατρό, να σου έχει ανοίξει την πληγή για να στην καθαρίσει, να βλέπεις ότι το κάνει λάθος και να πρέπει να σηκωθείς με ανοιχτή πληγή να φύγεις… Δεν θα πω ψέματα, ήταν τρομακτικό γιατί ήμουν σε θεραπεία κι είχα ανοίξει διάφορα μέτωπα, συν τα καινούργια που μου άνοιξε ο λάθος χειρισμός του ψυχολόγου μου, και άργησα πολύ μέχρι να βρω το θάρρος να αναζητήσω πάλι βοήθεια.
Πώς να βοηθήσεις τον εαυτό σου για μια πιο θετική εμπειρία στο μέλλον
Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο και συγγραφέα, John Duffy, πρέπει να εξετάσουμε αρχικά το κατά πόσο έτοιμοι και ανοιχτοί είμαστε για να ξεκινήσουμε ψυχοθεραπεία. Στη θεωρία πολλές φορές είναι εύκολο αλλά στην πράξη όχι τόσο! Πρέπει να είσαι διατεθειμένος να γίνεις χειρότερα – πριν γίνεις καλύτερα! Επίσης, θα βοηθηθείς πολύ αν ενημερωθείς για την ψυχοθεραπεία και τις διαφορετικές μεθόδους θεραπείας. Έτσι, ίσως πετύχεις να διαλέξεις αυτό που σου ταιριάζει!
Θέσε ερωτήσεις στον θεραπευτή σου για τις σπουδές του αλλά και για το πώς θα προχωρήσετε στη θεραπεία. Ρώτησέ τον εάν έχει εμπειρία σε προβλήματα παρόμοια με το δικό σου κλπ. Και όποτε αισθανθείς έτοιμος, μίλα για την αρνητική σου εμπειρία με τον προηγούμενο ψυχοθεραπευτή σου. Σκοπός είναι να περιηγηθείτε μαζί στις αιτίες που διογκώθηκε ή δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα και σιγά σιγά να το λύσετε.
Η σχέση με τον ψυχοθεραπευτή μας είναι μια από τις πιο σημαντικές σχέσεις εμπιστοσύνης που θα χτίσουμε στη ζωής μας. Όταν ξεκίνησα πάλι το ταξίδι της ψυχοθεραπείας προσπάθησα να ξεπεράσω τα κόμπλεξ και τις φοβίες μου και άρχισα πάλι να μιλώ ανοιχτά. Το μυστικό είναι αυτό, να μιλήσεις και να μην αφήσεις μια αρνητική εμπειρία να σε κλείσει στο καβούκι σου. Το να μιλήσεις είναι ο μόνος δρόμος προς ένα καλύτερο μέλλον για σένα – και πρέπει να το διεκδικήσεις
Διαβάστε περισσότερα: Μήπως η «κοινωνική» σου μπαταρία εξαντλείται;
