Όταν η Μαρία Κάλλας γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση, βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας της, και, εμπνευσμένη από το ίνδαλμα της την Audrey Hepburn, είχε μόλις μεταμορφωθεί -με πολύ κόπο και έπειτα από επίπονη ιατρική αρωγή-, από υπέρβαρη τραγουδίστρια της όπερας στην υπέρκομψη La Divina που λάτρευε ο Τύπος και φυσικά το κοινό. Kαμία λυρική τραγουδίστρια μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει να σαγηνεύσει και να εμπνεύσει, να κρατήσει μια μαγική κλωστή ανάμεσα σε εκείνη και τους ακροατές της με τον τρόπο που το έκανε η Κάλλας.
Kαμία επίσης δεν ήταν τόσο διάσημη και περιβόητη. Τα καπρίτσια και οι απαιτήσεις της, οι καυγάδες με τους μαέστρους και την οικογένειά της έβρισκαν πάντα το δρόμο για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και είχαν γίνει το υλικό με το οποίο είχε φτιαχτεί ο μύθος της κυκλοθυμικής ντίβας. To 1956 η Κάλλας είχε φιλοξενηθεί στο εξώφυλλο του περιοδικού “Time”. Αυτό ούτε ο Ωνάσης δεν το είχε καταφέρει ακόμη, σε αντίθεση με τον μεγάλο του αντίζηλο, Σταύρο Νιάρχο, προς μεγάλο εκνευρισμό του Έλληνα Κροίσου.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγαπούσε πάνω από όλα τη φήμη, τη δύναμη και την εξουσία και όποιον τα κατείχε. Μεγάλος γυναικάς, γνώριζε ωστόσο πως ο έρωτας μπορούσε να φανεί πάρα πολύ χρήσιμος στην κατάκτηση των στόχων του. Δεν είχε παντρευτεί τυχαία την Τίνα Λιβανού, κόρη του πατριάρχη των Ελλήνων Εφοπλιστών, Γιώργου Λιβανού, ούτε βέβαια διάλεξε τη Mαρία Κάλλας για ερωμένη του χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Καθώς ο γάμος του με την Τίνα, έπνεε τα λοίσθια έχοντας εκπληρώσει τους στόχους της απόκτησης διαδόχου, ο επιχειρηματίας αναζητούσε μια νέα συνοδό που θα ήταν όχι απλά άξια να σταθεί δίπλα του αλλά ικανή να του χαρίσει ακόμη μεγαλύτερη αίγλη και φήμη, γνωρίζοντας πως αυτά απλά θα μεγάλωναν τη δύναμή του. Μια επιλογή που θα απαντούσε και θα εκδικείτο την απιστία της Τίνας με τον πλέι μπόι Πορφίριο Ρουμπιρόσα…
Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη υποψήφια από την Κάλλας. Αν εκείνος ήταν ο διασημότερος Έλληνας στον κόσμο, εκείνη ήταν η διασημότερη Ελληνίδα.
Λίγοι γνώριζαν τον Ωνάση τόσο καλά ώστε να μπορούν να αποκωδικοποιήσουν τη συμπεριφορά και τα αισθήματά του. Ένας από αυτούς ήταν και ο έμπιστος δικηγόρος του, ο Τρύφων Κουταλίδης. Στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Δικηγόρος» (Εκδόσεις Εστία) το οποίο υπογράφει με το ψευδώνυμο «Παπινιανός», εξηγεί: «Δεν μπορούσε ο Ωνάσης να βρεθεί με την όποια ανώνυμη. Η Κάλλας επελέγη για τον ρόλο αυτό και χωρίς ,να υποψιάζεται σωστά έπαιξε και σε αυτή τη στημένη παράσταση.»
Όσο για την Μαρία, ο Μπατίστα Μενεγκίνι μπορεί να ήταν ο ιδανικός μέντορας απείχε όμως πάρα πολύ από το να είναι ο ιδανικός σύντροφος για τη νέα, αδύνατη και λαμπερή εκδοχή της ντίβας της όπερας. Γνώριζε καλά να καθοδηγεί την καριέρα της τραγουδίστριας, όχι όμως να ικανοποιεί τη γυναίκα που είχε ξυπνήσει μέσα της. Μια γυναίκα που επιθυμούσε πλέον τη λαμπερή ζωή των v.i.ps περισσότερο από τη ζωή της ταγμένης στην τέχνη σοπράνο…
Διάβασε την συνέχεια στο Hello.gr