Θέλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου εξαρχής: αυτό δεν είναι απλά ένα άρθρο για τη Jennifer Lawrence και την καινούργια της ταινία «No Hard Feelings». Δεν είναι ακριβώς μια αναδρομή στην καριέρα της, τους ρόλους της, το Όσκαρ της και τις αμέτρητες διακρίσεις που έχει κερδίσει μόλις στα 33 της. Είναι κάτι σαν ερωτική εξομολόγηση. Διότι δεν υπάρχει κανένα άλλο κορίτσι στο Χόλιγουντ, που να είναι ταυτόχρονα τόσο ταλαντούχο, τόσο ακομπλεξάριστο και τόσο σέξι. Και κανένα άλλο με τέτοιο πρόσωπο.
Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη ηθοποιός, που να «παίζει» περισσότερο με τα μάτια της, από την Jennifer Lawrence. Μπορεί απλά να κοιτάζει την κάμερα για πέντε λεπτά, χωρίς να λέει λέξη και να κοιτάς μαγεμένος. Μπορεί να φοράει μαγιό ή τίποτα κι εσύ να κοιτάς τα μάτια της. Μπορεί να είναι το ίδιο εκθαμβωτική στις κακουχίες του «Hunger Games» μέσα στο δάσος, τραυματισμένη και ματωμένη, όπως είναι με ένα όμορφο φόρεμα στον «Οδηγό Αισιοδοξίας» ή με μια υπέροχη τουαλέτα στον «Οδηγό Διαπλοκής».
Mπορεί να αποπλανήσει με ένα χαμόγελό της ακόμα και τα σκαλοπάτια, όπως έκανε στο «Red Sparrow» και να σε κάνει να παρακαλάς να μην αλλάξει ποτέ μορφή ως «Μιστίκ» στο «X-Men», όπου ακόμα και μπλε, παραμένει το απόλυτο αντικείμενο του πόθου…
Η κορεκτίλα μας χτυπάει δυνατά την πόρτα
Στη νέα της λοιπόν ταινία, το «No Hard Feelings», η Jennifer Lawrence είναι μια οδηγός Uber, που έχει χρέη, χάνει το αυτοκίνητό της και κινδυνεύει να χάσει και το σπίτι της. Και μια που χωρίς αυτοκίνητο δεν έχει δουλειά, αποφασίζει να ανταποκριθεί θετικά σε μια αγγελία, όπου δυο απελπισμένοι γονείς αναζητούν μια γυναίκα να ξεπαρθενιάσει τον ευφυή αλλά «κλειστό» και άπειρο (τόσο κοινωνικά, όσο και με τις γυναίκες) γιο τους, ώστε να μην αποφοιτήσει από το κολλέγιο χωρίς να έχει γνωρίσει τις χαρές του έρωτα. Καλά ως εδώ; Για εμάς, πολύ καλά. Αλλά όχι για όλους…
Η ταινία, είναι φυσικά μια κωμωδία, όπου η Jennifer Lawrence πρωταγωνιστεί και είναι και παραγωγός. Συμμετέχει μάλιστα με μεγάλη χαρά, διότι ήθελε για χρόνια να κάνει κωμωδία, διότι γέννησε πριν λίγο καιρό, διότι έψαχνε για κάτι ευχάριστο, χωρίς πιστολίδια και μεταλλαγμένους ήρωες.