Η ιστορία της Ελίνας Τζένγκο θα σε συγκινήσει, αλλά δεν είναι ξεχωριστή. Είναι η ίδια ιστορία που έχουν να σου αφηγηθούν τόσα και τόσα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα μας αλλά δεν “ανήκαν” εδώ – αλλά ούτε και στη δική τους χώρα ανήκαν, γιατί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ… Πόσα παιδιά αναγκάζονται να υποστούν άπειρες δυσκολίες μόνο και μόνο επειδή οι γονείς τους είναι μετανάστες! Κι όμως παίρνουν την ελληνική παιδεία, εργάζονται εδώ, μαθαίνουν να είναι Έλληνες και πολλές φορές μας κάνουν περήφανους. Αλλά είναι τα παιδιά χωρίς πατρίδα και είναι ντροπή να τα θυμόμαστε μόνο στις επιτυχίες τους.
Ένα τέτοιο παιδί είναι και η Ελίνα Τζένγκο. Όπως δήλωσε η ίδια, οι γονείς της είναι μετανάστες από την Αλβανία. Ο πατέρας της ήρθε με τα πόδια από την Αλβανία στην Χαλκιδική για να δουλέψει και η γυναίκα του τον ακολούθησε λίγο αργότερα. «Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου, όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος στη μεγάλη μου αδερφή. Έφτασε πεζός από την Αλβανία στη Χαλκιδική κι όταν βρήκε δουλειά ως οικοδόμος ακολούθησε η μητέρα μου. Η προσαρμογή τους στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Είχαν εγκαταλείψει τις δουλειές τους, δεν γνώριζαν κανέναν, δεν μιλούσαν την γλώσσα, κι όταν γεννήθηκε η αδερφή μου έμεναν σ’ ένα δωμάτιο στο οποίο υπήρχαν μόνο τα απαραίτητα. Ένα στρώμα, ένα τραπέζι, μερικά σερβίτσια… Ποτέ δεν γκρίνιαξαν…»
Σταδιακά κατάφεραν να βρουν τους ρυθμούς τους και σύντομα απέκτησαν μια ήρεμη ζωή. Μέχρι που ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο δύσκολα. Στο μεταξύ είχαμε γεννηθεί η μεσαία αδερφή μου κι εγώ, και οι ανάγκες της οικογένειάς μας είχαν γίνει μεγαλύτερες. Τότε η μητέρα μου αποφάσισε να δουλέψει, για να βοηθήσει τον πατέρα μου ώστε να μη μας λείψει τίποτα. Άρχισε να καθαρίζει σπίτια. Ακόμα καθαρίζει… Έχω υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνει αυτή τη δουλειά. Ότι θα φτάσω στο σημείο με τις επιδόσεις μου να έχω αρκετά λεφτά και να μην ξαναδουλέψουν…»
Και κάπως έτσι η 20χρονη κοπέλα έριξε το ακόντιο κι εκτός από το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου κέρδισε και το χρυσό στην καρδιά μας. Μάλιστα, η Τζένγκο έγινε η νεότερη αθλήτρια που έχει ανέβει στην 1η θέση του βάθρου στον ακοντισμό, αλλά και να γίνει η νεότερη αθλήτρια που παίρνει χρυσό στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Γιατί όμως, εκτιμάμε τα παιδιά των μεταναστών που έχτισαν τη ζωή τους στην Ελλάδα μόνο όταν φέρνουν μετάλλια και διακρίσεις στο όνομα της δικής μας σημαίας;
«Το μόνο πρόβλημα που είχαμε, το οποίο επηρέασε αρκετά τη ζωή μας, ήταν το θέμα της υπηκοότητας. Ενώ και τα τρία κορίτσια έχουμε γεννηθεί στην Ελλάδα, ταλαιπωρηθήκαμε, κυρίως ψυχολογικά, μέχρι να πάρουμε τα χαρτιά μας. Εγώ τα πήρα μόλις πριν δύο χρόνια. Η μεσαία αδερφή μου, ακόμα περιμένει. Η μεγάλη δε, η οποία ήταν αθλήτρια στην σφαιροβολία, πάλευε χρόνια! Τόσο, που λόγω της κατάστασης, στο τέλος παράτησε τον αθλητισμό! Δεν άντεχε άλλο. Είχε επηρεαστεί πολύ από το γεγονός που δεν μπορούσε να αγωνιστεί σε καμία διοργάνωση εκτός από αυτές που διεξάγονταν στην Ελλάδα. Το 2018, έφτασα κι εγώ στα όρια μου! Δυο χρόνια πριν είχα κάνει πανελλήνιο ρεκόρ, όμως, στη συνέχεια έμεινα “κολλημένη” στην ίδια κατάσταση. Δεν μπορούσα να αγωνιστώ σε καμία διοργάνωση εκτός Ελλάδας γιατί δεν είχα την υπηκοότητα. Κάθε μέρα έκλαιγα και στεναχωριόμουν. Ξεσπούσα στους γονείς μου και εκείνοι με άκουγαν υπομονετικά. Ήταν δύσκολο γι’ αυτούς να το αντιμετωπίσουν. Σήμερα που το σκέφτομαι, μετανιώνω που τους δυσκόλεψα τόσο τη ζωή. Τους ευχαριστώ πολύ για την υπομονή και την στήριξή τους εκείνη την περίοδο.»
Έχει έρθει η ώρα, τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται εδώ και οι γονείς τους που έχουν χτίσει τη ζωή τους στην Ελλάδα, να παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα – όχι με εκατοντάδες αστερίσκους και προϋποθέσεις, όχι μόνο όταν μας κάνουν περήφανους στο εξωτερικό με τους δικούς τους αγώνες τους οποίους ευχαρίστως δεχόμαστε σαν χώρα. Η Ελίνα πέτυχε- έγινε χρυσή. Για να μπορούμε να λέμε κι εμείς υπερήφανα Ελίνα Τζένγκο, Ελληνίδα, χρυσή Πρωταθλήτρια Ευρώπης, έχουμε ακόμα δρόμο!
Διάβασε ακόμη: Αντιγόνη Ντρισμπιώτη: ποιο είναι το κορίτσι από την Καρδίτσα που κατέκτησε την Ευρώπη