Για πολλά χρόνια, η Bella Hadid δεν τολμούσε να μιλήσει σε κανέναν πλην της οικογένειάς της για την κατάθλιψη, το άγχος και τη νόσο του Lyme που υπέφερε από την εφηβεία ακόμα.
Όπως λέει το super model, ο κόσμος της μόδας δεν συγχωρεί ούτε το άγχος, ούτε την κατάθλιψη, ούτε κανενός είδους πρόβλημα σχετικά με την ψυχική υγεία. Επί τρία χρόνια δούλευα, ξυπνώντας κάθε πρωί δακρυσμένη και μόνη”, θυμάται. “Δεν θα το έδειχνα σε κανέναν. Πήγαινα στη δουλειά, έκλαιγα στο μεσημεριανό στο μικρό μου δωμάτιο, τελείωνα τη μέρα μου, πήγαινα σε όποιο τυχαίο μικρό ξενοδοχείο βρισκόμουν το βράδυ, έκλαιγα ξανά, ξυπνούσα το πρωί και έκανα το ίδιο”.
Bella Hadid: Η βασίλισσα της πασαρέλας και της ανασφάλειας
Πάντα αναρωτιέμαι, πώς ένα κορίτσι με απίστευτες ανασφάλειες, άγχος, κατάθλιψη, προβλήματα εικόνας σώματος, προβλήματα διατροφής, ένα κορίτσι σαν εμένα που “μισεί να το αγγίζουν” που υποφέρει από έντονη αγοραφοβία, πώς κατάφερε να μπει σε μια τόσο μεγάλη βιομηχανία. Όμως με τα χρόνια έγινα πολύ καλή ηθοποιός. Φόρεσα ένα πολύ χαμογελαστό πρόσωπο ή ένα πολύ δυνατό προσωπείο, όπως θέλετε πέστε το! Πάντα ένιωθα ότι είχα κάτι να αποδείξω. Οι άνθρωποι μπορούν να πουν οτιδήποτε για το πώς φαίνομαι, για το πώς μιλάω, για το πώς ενεργώ. Αλλά μέσα σε αυτά τα επτά χρόνια δεν έχασα ποτέ δουλειά, δεν ακύρωσα ούτε μια δουλειά, δεν άργησα ποτέ σε μια δουλειά. Κανείς δεν μπορεί ποτέ να πει ότι δεν κουράστηκα”.
Η ζωή της ως παιδί μεταναστών
Η Isabella Khair Hadid γεννήθηκε στο νοσοκομείο Georgetown στην Ουάσιγκτον, με τα μάτια ανοιχτά, χωρίς να κλαίει. Η μητέρα της, το ολλανδικής καταγωγής πρώην μοντέλο Yolanda Hadid, αρέσκεται να λέει ότι βγήκε από τη μήτρα κρατώντας ένα τσιγάρο και ένα μαρτίνι. Ο πατέρας της είναι ο Mohamed Hadid ένας Παλαιστίνιος που κατέφυγε στη Συρία με τους γονείς του κατά τη διάρκεια του πολέμου το 1948. Όταν πήγε στην Αμερική, παρακολούθησε μαθήματα αρχιτεκτονικής στο MIT και έγινε κατασκευαστής ακινήτων, κυρίως στο Μπέβερλι Χιλς, όπου η οικογένεια μετακόμισε όταν η Bella ήταν μικρό παιδί. Οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν τριών και η Bella, η Gigi και ο μικρότερος αδερφός τους, Anwar, μεγάλωσαν στη Σάντα Μπάρμπαρα.
Η Bella λέει ότι λόγω πολλών παιδικών τραυμάτων, δεν θυμάται μεγάλα κομμάτια από τα πρώτα της χρόνια. Αλλά θυμάται να κάνει ιππασία πριν ακόμη περπατήσει. Θυμάται μια χαλαρή εξοχική ζωή στη Σάντα Μπάρμπαρα, απομακρυσμένη από τη λάμψη του Μοντεσίτο. Στο Μαλιμπού που κατοικούσε ήταν σε γενικές γραμμές ένας οικισμός χίπι σέρφερ, όχι μια χρυσή κοινότητα από δισεκατομμυριούχους με παραλιακά σπίτια. Στα 14 της έπιασε δουλειά στο SunLife, ένα κατάστημα χυμών στο Point Dume και πληρωνόταν με 7 $ την ώρα.
“Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν είχα μια πολύ προνομιακή ανατροφή”, εξηγεί. “Οι γονείς μου όμως είναι μετανάστες που ήρθαν εδώ και δούλεψαν για ό,τι είχαν. Πάντα ήξερα την αξία ενός δολαρίου”.
Οι γονείς της χώρισαν και έτσι εκείνη και τα δύο αδέρφια της μοίραζαν τη ζωή τους ανάμεσά τους. ‘Οταν βρισκόταν στις επαύλεις του πατέρα της ένιωθε πως η ζωή της ήταν δανεική – το δωμάτιό της δεν είχε καν τα προσωπικά της αντικείμενα. «Ο μπαμπάς μου μεγάλωσε με λίγα πράγματα, οπότε ό,τι κάνει πρέπει να είναι επιβλητικό – είναι ο τρόπος του να κάνει περήφανο τον πατέρα του στον παράδεισο. Σ’ εκείνη την ηλικία δεν το καταλάβαινα. Ξέρω απλώς ότι το να είμαι στα σπίτια του, δεν ήταν και τόσο άνετο για εμένα», εξήγησε.
“Ήμουν η πιο άσχημη αδερφή”
“Επί χρόνια ήμουν η μελαχρινή. Δεν ήμουν τόσο cool όσο η Gigi, ούτε τόσο εξωστρεφής”, θυμάται. “Αυτό έλεγαν οι άλλοι για μένα. Και δυστυχώς όταν σου λένε πράγματα τόσες φορές, απλά τα πιστεύεις. Έτσι στα 14 έκανα και την πρώτη μου πλαστική στη μύτη, κάτι που μετανιώνω μέχρι σήμερα”.
“Όλοι νομίζουν ότι έχω κάνει τα πάντα πάνω μου. Όμως έχω πειράξει μόνο τη μύτη μου. Ούτε fillers δεν έχω βάλει. Και τα μάτια μου που καμιά φορά φαίνονται πιο ανεβασμένα και γατίσια, να ξέρετε ότι δεν τα έχω πειράξει. Είναι το παλιό, δοκιμασμένο κόλπο με το σελοτέιπ», ξεκαθάρισε το μοντέλο.
Τέλος, ανέφερε πως μπορεί να άργησε, όμως επιτέλους συνειδητοποίησε πως δεν μπορεί να περάσει όλη της τη ζωή, με το να σκέφτεται πώς να γίνει ωραιότερη από την Gigi.
“Όταν το σκέφτηκα και το εκλογίκευσα μέσα μου, φόρεσα το μεγαλύτερό μου χαμόγελο και αμέσως το πρόσωπό μου φάνηκε να δυναμώνει. Οι άνθρωποι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν, δεν με νοιάζει πλέον. Και αυτό είναι που μετράει για μένα.
