Η Αντιγόνη Κουλουκάκου, την οποία παρακολουθούμε στη σειρά του Mega “Η γη της Ελιάς” παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό HELLO! και στη Μαρία Κολλιάτσα. Η ηθοποιός μίλησε για τη συμμετοχή της στη σειρά και την πορεία της στον χώρο της μόδας.
Στο ευρύ κοινό συστήθηκες μέσα από τη σειρά του Mega «Η γη της ελιάς». Πώς προέκυψε η συνεργασία;
Μου τηλεφώνησε ο ίδιος ο Ανδρέας Γεωργίου. Μου αρέσει η ανθρώπινη επαφή, θέλω να ξέρω με ποιον έχω να κάνω, οπότε εκτίμησα πολύ το γεγονός ότι επικοινώνησε ο ίδιος για να μου προτείνει ένα ρόλο, χωρίς ωστόσο να μπει σε λεπτομέρειες. Κατάλαβα ότι εκεί υπάρχει μια ομάδα που λειτουργεί ως οικογένεια και, την ίδια στιγμή, σέβεται τις ιεραρχίες. Δεν μου ανέλυσε το ρόλο γιατί αυτό είναι κομμάτι της Βάνας Δημητρίου (σ.σ. η σεναριογράφος), η οποία με κάλεσε στη συνέχεια και μου μίλησε για την ηρωίδα που θα υποδυόμουν. Αυτό έγινε στην εκπνοή του 2020, ενώ βρισκόμουν στην Ελλάδα με την προοπτική ότι θα έφευγα ξανά για την Ιταλία. Η τελευταία μου δουλειά ήταν στο θέατρο, στην «Τρισεύγενη» με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Κώστα Τσιάνου, και τηλεοπτικά έκανα guest εμφάνιση στη σειρά «Έλα στη θέση μου» για δέκα επεισόδια. Ύστερα από αυτές τις συνεργασίες, δεν είχα κάποια πρόταση που να με κρατά στην Ελλάδα. Με είχαν πιάσει και οι τάσεις φυγής μου, οπότε θα επέστρεφα στην Ιταλία. Όταν άκουσα ότι η σειρά θα γυριζόταν στη Μάνη –τον τόπο καταγωγής μου– και τα ονόματα των συναδέλφων που θα έπαιρναν μέρος, δεν μπορούσα να πω όχι.
Σε προβλημάτισε το ότι πρόκειται για μια καθημερινή σειρά με πολύωρα γυρίσματα; Σκέφτηκες πως θα έπρεπε να δώσεις περισσότερη ενέργεια και χρόνο;
Δεν το σκέφτηκα έτσι. Δεν έχω αυτές τις προσλαμβάνουσες. Δεν διαχωρίζω τις δουλειές, όπως κάποιοι παλιότεροι που έλεγαν ότι όποιος κάνει θέατρο δεν κάνει τηλεόραση. Στο δικό μου μυαλό σημασία έχουν ο ρόλος, το σενάριο και οι συνεργάτες. Σε αυτό στάθηκα πολύ τυχερή καθώς είναι άνθρωποι με τους οποίους ήθελα να συνεργαστώ. Τώρα, σε ό,τι αφορά τις ώρες δουλειάς που απαιτεί ένα καθημερινό σίριαλ, το είδα ως πρόκληση.
Έχεις υπάρξει και μοντέλο. Και πώς θα μπορούσες να μη γίνεις; Ήσουν και είσαι μια κούκλα.
Δεν ήμουν το πρότυπο ομορφιάς.
Αλήθεια, πιστεύεις κάτι τέτοιο;
Τις εποχές που ήμουν εγώ μοντέλο, μεσουρανούσαν η Κάτια Ζυγούλη, η Βίκυ Καγιά και η Κατερίνα Γεωργιάδου. Η Κάτια περπατούσε στο δρόμο και γύριζε ακούσια το κεφάλι σου. Έχει τα πιο ωραία σχηματισμένα μάτια και βλεφαρίδες. Η Κατερίνα ήταν σαν άγγελος και η Βίκυ ήταν σούπερ μοντέλο, μεταμορφωνόταν. Δεν είχε την ομορφιά που διέθεταν οι άλλες, αλλά ήταν chic και είχε απίστευτο κορμί. Εγώ τι ήμουν; Ήμουν συγκλονιστικά αδύνατη –έχω συμμετάσχει σε σόου του Emporio Armani και ήμουν 48 κιλά–, με φράντζα και περίεργη εμφάνιση. Αυτό το περίεργο τους άρεσε, ενώ σε κάποιους άρεσε και το αρχαιοελληνικό παρουσιαστικό μου. Πριν από είκοσι χρόνια που ήμουν εγώ μοντέλο δεν ήταν η εποχή που προτιμούσαν αυτού του τύπου την ομορφιά. Τώρα με ζητούν περισσότερο απ’ ό,τι τότε επειδή έχουν αλλάξει τα ηλικιακά στάνταρ και επιθυμούν το μοντέλο να διαθέτει character. Οπότε, τους αρέσει που είμαι πλέον ηθοποιός. Βέβαια, αυτό το character το είχα από τότε χωρίς να κάνω κάτι, ήταν ανεπιτήδευτο, με άγνοια. Ο Αντριάνο Τσελεντάνο ήταν εκείνος που μου είχε πει: «Αντιγόνη, είσαι καλλιτέχνιδα, δεν είσαι μοντέλο». Τον θεωρώ επαγγελματικό μου πατέρα. Όταν τον γνώρισα, ήμουν μοντέλο σε ένα πολύ καλό γραφείο και είχα option να πάω στη Γαλλία για να κάνω «Vogue». Ο Τσελεντάνο –ο Φρανκ Σινάτρα της Ιταλίας– με ήθελε για το βιντεοκλίπ του τραγουδιού του «Per Sempre», που γυριζόταν σε έναν καταυλισμό. Εγώ νόμιζα ότι σε μένα είδε μια Τσιγγάνα. Ύστερα από χρόνια, κατάλαβα ότι του θύμιζα τη σύζυγό του …
Διάβασε τη συνέχεια στο hello.gr
Best of Internet
