Ο έρωτας είναι δύσκολο να οριστεί, αλλά μπορεί να περιγραφεί ως ένα έντονο αίσθημα βαθιάς στοργής. Στο πιο βασικό επίπεδο, η επιστήμη βλέπει τον έρωτα ως ένα κοκτέιλ χημικών ουσιών, που απελευθερώνονται στο σώμα από τον εγκέφαλο.
Από μια εξελικτική προοπτική, η ρομαντική αγάπη εξελίχθηκε από την πρωτόγονη ορμή για την εύρεση και διατήρηση των συντρόφων. Η αγάπη κρατά τους ανθρώπους δεμένους και αφοσιωμένους ο ένας στον άλλον, για να μεγαλώσουν τα παιδιά από τη βρεφική ηλικία. Αυτό διασφαλίζει ότι το είδος μας θα συνεχίσει να αναπαράγεται, να επιβιώνει και να ευδοκιμεί.
Ωστόσο, η ρομαντική αγάπη δεν αφορά μόνο την αναπαραγωγή. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να θεωρούμε την αγάπη κίνητρο, όπως η πείνα, η δίψα, ο ύπνος ή το σεξ.
Τι συμβαίνει όταν κάποιος είναι ερωτευμένος
Το να ερωτεύεσαι συνήθως ξεκινά όταν κάποιος αρχίζει να βλέπει ένα άλλο άτομο ως ξεχωριστό και μοναδικό.
Η αρχική φάση του ερωτευμένου είναι μια ακραία νευροβιολογική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από αυξημένες αντιδράσεις και υψηλό πάθος. Ο πόθος και η έλξη οδηγούνται από τις ορμόνες του φύλου, τα οιστρογόνα και την τεστοστερόνη, ως κίνητρα για σεξ.
Συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται όταν ερωτεύεστε, ιδιαίτερα το μεταιχμιακό σύστημα και τα κέντρα ανταμοιβής. Το μεταιχμιακό σύστημα έχει βασικούς ρόλους στο συναίσθημα και τη μνήμη. Αυτό προκαλεί θετική διάθεση και εξηγεί γιατί οι αναμνήσεις που συνδέονται με τη νέα αγάπη είναι τόσο έντονες.
Υπάρχει επίσης αύξηση της ντοπαμίνης και της νοραδρεναλίνης. Η ντοπαμίνη διεγείρει τις οδούς ανταμοιβής και αυξάνει τα κίνητρα και τις εμμονικές σκέψεις και συμπεριφορές για να επιδιώξουν το ενδιαφέρον της αγάπης. Η νοραδρεναλίνη προκαλεί τα συναισθήματα της ευφορίας και τις φυσιολογικές αποκρίσεις ενός ταχύτερου καρδιακού ρυθμού, πεταλούδων στο στομάχι και αυξημένης ενέργειας.
Ταυτόχρονα, άλλες περιοχές του εγκεφάλου απενεργοποιούνται. Η μειωμένη δραστηριότητα στον μετωπιαίο φλοιό μειώνει τα αρνητικά συναισθήματα και τις κρίσεις. Αυτό εξηγεί γιατί αρχικά οι άνθρωποι μπορεί να είναι τυφλοί στα ελαττώματα του ερωτευμένου προσώπου.
Αλλά ενώ μπορεί να αισθάνεστε λιγότερη κρίση, υπάρχει επίσης αυξημένη κορτιζόλη, άγχος και αισθήματα ανασφάλειας στην πρώιμη φάση του ερωτευμένου.
Τι προκαλεί στο σώμα μας ο έρωτας;
Η αρχική φάση του ερωτευμένου και του έντονου ερεθισμού διαρκεί αρκετούς μήνες.
Κατά την επόμενη φάση, υπάρχει αυξημένη οικειότητα, δέσμευση και προσκόλληση. Αυτό καθοδηγείται από τις ορμόνες ωκυτοκίνη και βαζοπρεσίνη. Η ωκυτοκίνη μας βοηθά να νιώθουμε ασφάλεια και ασφάλεια μετά την αρχική υψηλή κορτιζόλη και το άγχος της αβεβαιότητας και του κινδύνου να ερωτευτούμε. Η βαζοπρεσσίνη προάγει συμπεριφορές επαγρύπνησης και εδαφικής και αυτοπροστατευτικής.
Μεταξύ ωκυτοκίνης και βαζοπρεσσίνης υπάρχει μια ισορροπία σύνδεσης με τους άλλους, ενώ παράλληλα προστατεύει το άτομο με το οποίο είστε ερωτευμένοι και τον εαυτό σας.
Η ωκυτοκίνη αποκαλείται συχνά η «ορμόνη της αγάπης» επειδή διευκολύνει το σχηματισμό κοινωνικών δεσμών και συνδέσεων. Ωστόσο, νέα έρευνα σε ζωικά μοντέλα υποδηλώνει ότι η ωκυτοκίνη δεν είναι απαραίτητη για τη δια βίου σύνδεση ζεύγους, όπως πιστευόταν προηγουμένως.
Η σεξουαλική δραστηριότητα διαφέρει από την αγάπη, αλλά ενισχύει την προσκόλληση. Όταν αγγίζουμε, φιλιόμαστε ή κάνουμε σεξ, απελευθερώνεται ωκυτοκίνη και βαζοπρεσσίνη, η οποία προάγει την αγάπη και τη δέσμευση μεταξύ ενός ζευγαριού.
Όταν είστε πολλά χρόνια σε μια ερωτική σχέση, υπάρχει συχνά μια περίοδος μετάβασης από την παθιασμένη αγάπη στην αγάπη συντρόφου. Η υψηλή οικειότητα και η δέσμευση βοηθούν στη διατήρηση αυτής της αγάπης. Κάποιες σχέσεις τελειώνουν αυτή τη στιγμή λόγω του μειωμένου πάθους, ενώ άλλα ζευγάρια παραμένουν στη φάση της παθιασμένης αγάπης για δεκαετίες.
Photo Credit: eli_asenova /IStock
Διαβάστε επίσης:
Σεξ: Πόσο αναγκαίο είναι σε μια σχέση και ποια είναι η συχνότητα με την οποία πρέπει να κάνουμε
