Υπάρχουν εκατομμύρια άρθρα τα οποία θα σου πουν πώς να ξεπεράσεις τον πρώην σου, πώς να θωρακίσεις τον εαυτό σου απέναντι σε ακατάλληλους συντρόφους, πώς να φύγεις από μια τοξική σχέση, πως να αναγνωρίσεις τον player. Τι γίνεται όμως όταν εμείς γινόμαστε η τοξική, η player, η ακατάλληλη, αυτή που τελικά θα πληγώσει;
Υπάρχει η θεωρία πως οι γυναίκες είμαστε πιο συναισθηματικές από τους άντρες, ότι οι άντρες ενδιαφέρονται περισσότερο από εμάς για την σεξουαλική επαφή ενώ εμείς για την συναισθηματική. Κατά την άποψή μου, αυτά είναι μύθοι. Δεν μπορείς να μετρήσεις την ευαισθησία ενός ανθρώπου από το φύλο του. Από προσωπική εμπειρία αλλά και από εξιστορήσεις φίλων μου μπορώ να πω πως είμαστε πολύ πιο σκληρές στην απόρριψη, λέμε με μεγαλύτερη ευκολία “γλυκά” ψέματα για να εξυπηρετήσουμε κάποιον σκοπό και μπορούμε να εκμεταλλευτούμε μια rebound σχέση για να κλείσουμε πιο εύκολα τις πληγές μας. Όλα λοιπόν είναι θέμα ανθρώπου. Όλοι πληγώνουμε κι όλοι φερόμαστε εγωιστικά.
Το rebound
Ας συμφωνήσουμε όλες ότι κάποια στιγμή έχει τύχει (στις περισσότερες), όταν δεν μας καλύπτει κάποιος, να ξενοκοιτάμε. Έχουμε πει τις ατάκες “πρώτη φορά κάνω κάτι τέτοιο, δεν το συνηθίζω, μου το βγάζεις”, “δεν είμαι έτοιμη να χωρίσω”… Για πολλές, έχει υπάρξει εκείνος ο τύπος που έχουμε “χρησιμοποιήσει” με σκοπό να αισθανθούμε καλύτερα μετά από έναν χωρισμό, ή για να καλύψουμε κάποιο δικό μας κενό. Έχουμε δώσει κι εμείς υπόσχεση αγάπης κι έρωτα, έχοντας τάξει σχέση μετά τον χωρισμό κλπ. To rebound το έχουμε όλοι στο μυαλό μας, ως μέσο να ξεπεράσουμε κάποιον χωρισμό ή ως …επίδεσμο που θα καλύψει μια πληγή στην υπάρχουσα σχέση μας. Δεν το κατηγορώ, είναι ανθρώπινο και συμβαίνει σε όλους, δεν σε κατηγοριοποιεί ως κακό άνθρωπο. Σε κάνει άνθρωπο. Τα περισσότερα rebound τα αφήνουμε πληγωμένα, ενώ πολλές φορές τα κάνουμε να αισθάνονται ότι ήταν λάθος ή ότι μας πίεσαν.
Το σύμπτωμα της πληγωμένης καρδιάς
Όπως εξηγεί ο ψυχολόγος και ερευνητής Ethan Kross, όταν χωρίζουμε, ενεργοποιούνται πολύ δυνατά αισθήματα κοινωνικής απόρριψης τα οποία συνδυάζονται με σωματικό πόνο. Έχει αποδειχθεί ότι ειδικότερα στις γυναίκες, μια ευκαιριακή σχέση μειώνει τον φυσικό πόνο που αισθανόμαστε και ηρεμεί τα συναισθήματα απόρριψης. Είναι σαν υποκατάστατο, μπορούμε να πούμε. Αυτό το effect αποδεικνύεται και στις μαγνητικές εγκεφάλου. Έρευνα έδειξε πως χωρισμένες γυναίκες είχαν έντονη δραστηριότητα στο μέρος του εγκεφάλου όπου βρίσκονται τα συναισθήματα απόρριψης και πόνου. Όσες από εκείνες είχαν κάποιον, η εγκεφαλική δραστηριότητα σε αυτά τα μέρη του εγκέφαλου μειωνόταν.
Όλα αυτά ισχύουν και σε άντρες και σε γυναίκες στον ίδιο βαθμό. Όλοι το κάνουμε για διαφορετικούς λόγους αλλά καταλήγουμε στις ίδιες ενέργειες! \
Οι γυναίκες έχουμε υιοθετήσει με τα χρόνια για τους εαυτούς μας την ταυτότητα των “θυμάτων” και έχουμε αποδώσει στους άντρες την ιδιότητα των “σκληρών” και των “εκμεταλλευτών”, πράγμα που εκτός από άδικο, δεν ισχύει κιόλας. Διαβάζοντας άρθρα και έρευνες online για το θέμα, παρατηρούμε ότι η πλειονότητα των τίτλων έβαζαν τον άντρα σε θέση εκμεταλλευτή και παρουσίαζαν τη γυναίκα ως αθώα εκμεταλλευόμενη. Δεν πρέπει να ορίζουμε έτσι τους εαυτούς μας. Ως άνθρωποι, πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τις πράξεις μας και τις συνέπειές τους. Όταν υπάρχουν καθαρές κουβέντες ανάμεσα σε δυο ανθρώπους η ζωή γίνεται ευκολότερη!
