Όλες έχουμε αναρωτηθεί ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να παντρευτούμε. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται συχνά από ερωτήματα, αμφιβολίες και την πίεση να βρούμε τη «σωστή στιγμή» για να κάνουμε αυτό το βήμα. Καθώς οι ζωές μας εξελίσσονται και τα προσωπικά μας σχέδια διαμορφώνονται, η ηλικία που θεωρούμε «ιδανική» για γάμο μπορεί να αλλάζει, επηρεασμένη από κοινωνικούς παράγοντες, προσδοκίες και τις εμπειρίες μας.
Γενικά, τα στερεότυπα είναι πάντα εκεί, δημιουργώντας άγχος και αμφιθυμία γύρω από το θέμα του γάμου. Από τη μια, μας ενθαρρύνουν να μην καθυστερούμε πολύ, καθώς «το ρολόι χτυπάει». Από την άλλη, μπορεί να μας προκαλούν την αίσθηση ότι αν δεν βρούμε το τέλειο ταίρι και την τέλεια στιγμή, ίσως καταλήξουμε σε λάθος επιλογή. Αυτό το δίλημμα συχνά κάνει την απόφαση για γάμο πιο περίπλοκη απ’ ό,τι θα έπρεπε.
Η Θεωρία γαι την κατάλληλη ηλικία
Σύμφωνα με τους ειδικούς η ιδανική ηλικία για να παντρευτεί κανείς, με τη μικρότερη πιθανότητα διαζυγίου τα πρώτα πέντε χρόνια, είναι μεταξύ 28 και 32. Αυτό βασίζεται στη «θεωρία της Goldilocks» σύφμωνα με την οποία οι άνθρωποι σε αυτή την ηλικία δεν είναι ούτε πολύ μεγάλοι ούτε πολύ μικροί.
Η Krawiec εξηγεί ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι «αρκετά μεγάλοι» για να κατανοούν τη διαφορά μεταξύ αληθινής συμβατότητας και νεανικής αγάπης, αλλά και «αρκετά νέοι» ώστε να μην έχουν παγιωμένες συνήθειες και να είναι πρόθυμοι να κάνουν προσαρμογές στον τρόπο ζωής τους.
Γιατί αυτή η ηλικία
«Υπάρχει ένα επίπεδο ωριμότητας που κάποιος φτάνει και που πιθανόν θα τον οδηγήσει σε έναν επιτυχημένο γάμο, και αυτό συνήθως συμβαίνει μετά την ηλικία των 25. Ζευγάρια που είναι στα πρόθυρα του διαζυγίου παντρεύτηκαν πριν ανακαλύψουν τον εαυτό τους και πριν αποκτήσουν τις εμπειρίες που συνοδεύουν την «εργένικη» ζωή στα 20 τους».
Από επιστημονική άποψη, ο μετωπιαίος λοβός είναι το τελευταίο μέρος του εγκεφάλου που ωριμάζει, και αυτή η ωριμότητα μπορεί να επιτευχθεί μέχρι και την ηλικία των 25 ή ακόμη και των 30. Αποφάσεις ζωής που λαμβάνονται πριν από τα 25 μπορεί να είναι προβληματικές, καθώς γίνονται χωρίς πλήρως ανεπτυγμένη ικανότητα συμφιλίωσης της ηθικής και ηθικολογικής συμπεριφοράς.
Με άλλα λόγια, οι γάμοι στην εφηβική ηλικία και στις πολύ νεαρές ηλικίες συνήθως είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν. Στατιστικά, κάποιος που παντρεύεται στην ηλικία των 25 έχει πάνω από 50% λιγότερες πιθανότητες να πάρει διαζύγιο σε σχέση με κάποιον που παντρεύεται στα 20.
Επίσης στα τέλη των 20 και στις αρχές των 30 είναι οι ηλικίες στις οποίες ξεκινούν να εδραιώνονται οι επαγγελματικές καριέρες και τα οικονομικά μπορούν να διαμορφωθούν. Είναι η ηλικία στην οποία η «αγάπη» γίνεται λιγότερο ιδεαλιστική και οι άνθρωποι είναι λίγο πιο ρεαλιστικοί σχετικά με τις προσδοκίες τους.
Και στα 30 τι γίνεται;
Ζευγάρια που παντρεύονται στα 30 τους είναι όχι μόνο πιο ώριμα, αλλά συνήθως πιο μορφωμένα και έχουν μια πιο σταθερή οικονομική βάση, κάτι που μπορεί να συμβάλλει στην ευτυχία του γάμου, καθώς τα οικονομικά προβλήματα αποτελούν έναν σημαντικό παράγοντα διαζυγίου. Μια μελέτη του Institute for Family Studies χρησιμοποίησε δεδομένα (2006-2010) από την National Survey of Family Growth και διαπίστωσε ότι, πριν από την ηλικία των 32 ετών, κάθε επιπλέον έτος ηλικίας κατά τον γάμο μειώνει τις πιθανότητες διαζυγίου κατά 11%.
Ωστόσο, αυτό αλλάζει γύρω στην ηλικία των 32, καθώς οι πιθανότητες διαζυγίου αυξάνονται κατά 5% ανά έτος μετά από αυτό το σημείο. Από το 2000, ο κίνδυνος διαζυγίου για όσους παντρεύονται στα 30 τους έχει σταθεροποιηθεί, αντί να συνεχίσει να μειώνεται, όπως συνέβαινε προηγουμένως. Με απλά λόγια: Σήμερα, τα ζευγάρια που παντρεύονται μετά τις αρχές των 30 τους έχουν περισσότερες πιθανότητες διαζυγίου από εκείνα που παντρεύονται στα τέλη των 20 τους.
Μήπως είσαι καιρό single;
Τα δεδομένα των ερευνών παρακολουθούν μόνο τους πρώτους γάμους μέχρι την ηλικία των 45, οπότε ίσως οι πιθανότητες δεν είναι τόσο αποθαρρυντικές όσο φαίνονται για εκείνους που παντρεύονται αργότερα στη ζωή τους. Η αυξανόμενη διάρκεια ζωής μας δημιουργεί νέες δυνατότητες (αλλά και κινδύνους) για τους γάμους γενικά. Επιπλέον, ο γενικός χαρακτήρας ενός ατόμου μπορεί επίσης να παίξει ρόλο. Οι άνθρωποι που περιμένουν μέχρι τα 40 τους για να παντρευτούν μπορεί να ανήκουν σε αυτούς που δεν είναι προδιατεθειμένοι για επιτυχημένο γάμο. Καθυστερούν τον γάμο, συχνά επειδή δεν μπορούν να βρουν κάποιον πρόθυμο να τους παντρευτεί.
Αυτό μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά και άλλοι έχουν αναφέρει τη σύνδεση γενετικής και διαζυγίου. Όταν τελικά παντρεύονται, οι γάμοι τους διατρέχουν υψηλό κίνδυνο διαζυγίου.
Πιο γενικά, παρατηρεί και το στοιχείο της φυσικής επιλογής, καθώς οι άνθρωποι που παντρεύονται αργότερα βρίσκουν λιγότερες επιλογές σε έναν «κύκλο πιθανών συντρόφων» που έχει μειωθεί, αποκλείοντας άτομα με μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας στον γάμο.
Ο Jeff Anderson, δικηγόρος οικογενειακού δικαίου στο Dallas, συμφωνεί, λέγοντας: «Αν κάποιος δεν έχει παντρευτεί πριν τα τέλη των 30 ή τα 40 του, είναι λιγότερο πιθανό να δώσει στη σχέση την ευελιξία που μπορεί να χρειάζεται για να ευδοκιμήσει».
Φυσικά, όλα τα δεδομένα και οι ανησυχίες των σκεπτικιστών μπορεί να αποδειχθούν λανθασμένα, και η αγάπη είναι αγάπη, ανεξαρτήτως ηλικίας. Κανένα ζευγάρι δεν είναι το ίδιο με κάποιο άλλο.
Photo Credits: Shutterstock
Διαβάστε επίσης:
Φλερτ: Πότε μπορεί να θεωρηθεί αθώο και πότε απιστία;
