Μερικοί άνθρωποι φαίνεται να είναι πιο ανθεκτικοί στην ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ, παρά το γεγονός ότι έχουν τα βιολογικά χαρακτηριστικά της καταστροφικής ασθένειας. Για προφανείς λόγους, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται πολύ να μελετήσουν αυτή την ειδική ομάδα ανθρώπων.
Η νόσος του Αλτσχάιμερ, η πιο κοινή μορφή άνοιας, πιστεύεται ότι ξεκινά λόγω της συσσώρευσης δύο πρωτεϊνών στον εγκέφαλο: αμυλοειδούς και ταυ. Μόλις συσσωρευτούν αυτές οι πρωτεΐνες, για λόγους που δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί, γίνονται τοξικές για τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) και αυτά τα κύτταρα αρχίζουν να πεθαίνουν. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι αναπτύσσουν συμπτώματα όπως απώλεια μνήμης επειδή ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά με όλους αυτούς τους νεκρούς νευρώνες.
Αυτός ο καταρράκτης γεγονότων είναι γνωστός εδώ και πολλά χρόνια και είναι ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η ασθένεια στα περισσότερα άτομα με Αλτσχάιμερ. Οι περισσότεροι άνθρωποι, εκτός από μια ειδική ομάδα που είναι πιο ανθεκτική. Γιατί όμως είναι ανθεκτικοί;
Μια πρόσφατη μελέτη στο περιοδικό Acta Neuropathologica Communications διερεύνησε εάν τα γονίδιά μας μπορεί να επηρεάσουν το πόσο ανθεκτικοί είμαστε στα συμπτώματα της νόσου του Αλτσχάιμερ όταν υπάρχουν υψηλά επίπεδα αμυλοειδούς στον εγκέφαλό μας.
Οι επιστήμονες διεξήγαγαν μια μελέτη στον εγκέφαλο τριών ομάδων ανθρώπων. Η πρώτη ομάδα περιελάμβανε άτομα που είχαν πεθάνει με τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Οι δεύτεροι ήταν υγιείς άνθρωποι που πέθαναν από φυσικά αίτια. Και το τρίτο περιελάμβανε άτομα που είχαν υψηλά επίπεδα πρωτεϊνών Alzheimer στον εγκέφαλο, αλλά δεν ανέπτυξαν ποτέ συμπτώματα της νόσου κατά τη διάρκεια της ζωής τους – ή τουλάχιστον δεν είχαν ποτέ διάγνωση της νόσου του Alzheimer.
Η τελευταία ομάδα, θεώρησε ότι ήταν ανθεκτική στη νόσο του Αλτσχάιμερ, καθώς είχαν τις πρωτεΐνες στον εγκέφαλό τους, αλλά δεν είχαν τα συμπτώματα ή τη διάγνωση της νόσου του Αλτσχάιμερ κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα γονίδια που σχετίζονται με τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος φαίνεται να ήταν πιο ενεργά στην ανθεκτική ομάδα του Αλτσχάιμερ. Αυτό θα ήταν λογικό καθώς είναι καλά τεκμηριωμένο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα βοηθά στην απομάκρυνση των περιττών πρωτεϊνών από τον εγκέφαλο, επομένως τα γονίδια που βοηθούν αυτή τη διαδικασία μπορεί να μας κάνουν πιο ανθεκτικούς στην ανάπτυξη συμπτωμάτων της νόσου.
Πώς να γίνετε ανθεκτικοί στο Αλτσχάιμερ
Ε’ιναι ευχής έργον αν έχετε κληρονομήσει αυτά τα γονίδια από τους γονείς σας, αλλά τι σημαίνει για εμάς τους υπόλοιπους που δεν έχουμε αυτά τα γονίδια; Υπάρχει τρόπος να κάνουμε τους εαυτούς μας πιο ανθεκτικούς στην ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ ανεξάρτητα από τα γονίδιά μας; «Ναι» είναι η σύντομη απάντηση.
Υπάρχουν πλέον καλά επιστημονικά στοιχεία ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και τα φάρμακα μάς επιτρέπουν να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Αλτσχάιμερ στο μέλλον.
Συγκεκριμένα, η σωματική δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ, πιθανώς επειδή έχει μια γνωστή ευεργετική επίδραση στο ανοσοποιητικό μας σύστημα και ως εκ τούτου βοηθά στην απομάκρυνση αυτών των απατεώνων πρωτεϊνών που συσσωρεύονται στον εγκέφαλό μας. Αυτό σημαίνει ότι το να είμαστε πιο σωματικά δραστήριοι μπορεί να έχει την ίδια επίδραση στην ανθεκτικότητά μας στο Αλτσχάιμερ με εκείνους τους τυχερούς που έχουν τα «σωστά» γονίδια.
Είναι ενδιαφέρον ότι δεν γνωρίζουμε πόσο σωματικά δραστήριοι ήταν τα ανθεκτικά άτομα στη μελέτη και πώς αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ανθεκτικότητά τους στη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Όπως πολύ συχνά στην επιστήμη, δεν είναι ξεκάθαρο εάν η φύση (γονίδια) ή η ανατροφή (τρόπος ζωής) συνέβαλαν στην ανθεκτικότητά τους. Η άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή είναι ότι οι ανθεκτικοί άνθρωποι στη μελέτη πέθαναν από άλλη αιτία εκτός από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, αλλά μπορεί να είχαν αναπτύξει τη νόσο του Αλτσχάιμερ τελικά αν είχαν ζήσει περισσότερο.
Φωτoγραφία εξωφύλλου: koto_feja/ IStock
Διαβάστε επίσης:
Κολπισμός: Ο λόγος που πονάς όταν κάνεις σεξ
