Ένα από τα πράγματα που αναμφισβήτητα μας ενοχλεί στους άλλους είναι να μας στήνουν. Και υπάρχει και χειρότερο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Στην πραγματικότητα δεν το αντιλαμβάνονται καν. Α, υπάρχει και κάτι ακόμα χειρότερο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είμαστε εμείς.
Η σχέση μας με τον χρόνο αποκαλύπτει σημαντικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που φτάνουν πάντα νωρίς είναι γενικά, ακριβείς, τακτοποιημένοι και οργανωμένοι τύποι. Εκτός όμως, από μια καλή συνήθεια, μπορεί επίσης να είναι και σημάδι άγχους και της ανάγκης να τα έχουν όλα υπό έλεγχο.
Τι γίνεται αντίθετα, με τους χρόνια αργοπορημένους;
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, η τάση για καθυστέρηση δεν εξαρτάται μόνο από την αποδιοργάνωση, αλλά και από κάποιο ασυνείδητο ψυχολογικό κίνητρο. Οι άνθρωποι που διαρκώς στήνουν μπορούν να διακριθούν τρεις τύπους:
Το ασυνείδητο άτομο: είναι ανίκανο να ελέγξει το χρόνο. Είναι κάπως παιδαριώδες άτομο, με χαρακτηριστική του φράση “Με περιμένεις πολύ ώρα; Συγγνώμη, δεν το κατάλαβα ότι άργησα τόσο πολύ”.
Ο επαναστάτης: Αυτός ο τύπος αργοπορημένου αναγνωρίζει την ακρίβεια ως ένα είδος “κοινωνικής υποχρέωσης”. Σε αντίθεση με τον ασυνείδητο, δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη, επειδή είναι πεπεισμένος ότι τα δικά του δικαιώματα είναι πιο σημαντικά. Αν είστε έτσι και απλά δεν μπορείτε να καταφέρετε να είστε στην ώρα σας, απλώς ενημερώστε τους ανθρώπους που σας περιμένουν.
Τέλος, υπάρχει και ο αποδιοργανωμένος: Είναι ένας καλός άνθρωπος αλλά ανίκανος να προγραμματίσει τη ζωή του. Κάνει πάρα πολλά πράγματα, τα οποία στο τέλος αδυνατεί να ολοκληρώσει ή τα κόβει την τελευταία στιγμή. Οι ψυχολόγοι σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστούν να ετοιμάζει κανείς ένα πρόγραμμα με όλες τις υποχρεώσεις του προκειμένου να μη χάνεται.
Γιατί όμως αυτοί οι τύποι στήνουν;
Οι άνθρωποι που αργούν συνήθως δεν ξέρουν να λένε όχι. Αν πρόκειται να βγουν έξω για παράδειγμα και τους καλέσει κάποιος φίλος δεν θα τον ενημερώσουν ότι ετοιμάζονται και δεν μπορούν να του μιλήσουν εκείνη τη στιγμή, αλλά θα τον ακούσουν υπομονετικά.
Οι διαρκώς αργοπορημένοι επίσης, δεν έχουν ατζέντα παρόλο που είναι ξεχασιάρηδες. Δεν το κάνουν από κακία απλώς είναι στη φύση τους.
Επίσης, ο άνθρωπος που στήνει είναι ονειροπόλος, χάνει χρόνο γιατί χαζεύει, παρατηρεί, ζει στο δικό του κόσμο. Δείξτε κατανόηση.
Πώς να γίνεις συνεπείς
Αν εσύ είσαι ο άνθρωπος που διαρκώς στήνει μπορείς να απαλλαγείς από τη συνήθεια να φτάνεις συνεχώς αργά, αλλά χρειάζεσαι ένα καλό κίνητρο. Ακολουθούν ορισμένες πρακτικές συμβουλές που μπορούν να σε βοηθήσουν να γίνεις πιο συνεπείς:
– Κατέγραψε όλα τα συναισθήματα που σου προκαλεί η κακή συνήθεια να φτάνεις αργά.
– Για μια εβδομάδα, χρονομέτρησε πόση ώρα σου παίρνει να κάνεις τις δραστηριότητές σου: να σηκωθείς από το κρεβάτι, να βαφτείς, να ετοιμαστείς και να ξεκινήσεις για τη δουλειά, αλλά και πόση ώρα κάνεις για να φτάσεις. Αυτό θα σου δώσει μια ρεαλιστική εικόνα για το πόσο χρόνο χρειάζεσαι πραγματικά για το οτιδήποτε. Γενικά, οι αργοπορημένοι τείνουν να υποτιμούν τον χρόνο που χρειάζονται για να κάνουν τις δραστηριότητές τους. Και από εκεί ξεκινούν όλα.
– Αν αργείς συχνά στη δουλειά, απόκτησε τη συνήθεια να πηγαίνεις για ύπνο νωρίς το βράδυ (τουλάχιστον μερικά βράδια την εβδομάδα). Έτσι θα μπορέσεις να ξυπνήσεις και νωρίς. Μπορεί επίσης να σου είναι χρήσιμο να προετοιμάζεις τα ρούχα που θα φορέσεις την επόμενη μέρα, το βράδυ πριν πας για ύπνο.
Ξέρεις, είναι δείγμα ωριμότητας να το λύσεις κι αυτό στη ζωή σου. Πόσο πιστεύεις ότι οι άλλοι θα σε δικαιολογούν;
Διάβασε ακόμη: Το Σύνδρομο της “Ψεύτικης Ελπίδας”: Μήπως πάσχεις κι εσύ από αυτό;
