Τα κιλά είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα για τον καθένα και την καθεμία από εμάς. Όμως το τοπικό λίπος μπορεί κάποιες φορές να γίνει επικίνδυνο για την υγεία μας και χρίζει ιδιαίτερης προσοχής.
Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεκινούν στερητικές δίαιτες για να χάσουν κιλά και πόντους τοπικά, από συγκεκριμένα σημεία, με κυρίαρχα αυτά της κοιλιάς και των γλουτών. Τι συμβαίνει πραγματικά με το τοπικό λίπος στα εν λόγω τα σημεία;
Σωματότυπος «μήλο»: Τοπικό λίπος στην κοιλιά ή αλλιώς κεντρικού τύπου παχυσαρκία
Όταν μιλάμε για τοπικό πάχος, αναφερόμαστε στη συσσώρευση λίπους σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματος. Η υπερβολική συσσώρευση λίπους συγκεκριμένα στην περιοχή της κοιλιάς ορίζεται ως κεντρικού ή αντρικού τύπου παχυσαρκία, καθώς παρατηρείται συχνότερα στους άντρες. Ο σωματότυπος αυτός είναι ευρέως γνωστός ως «μήλο». Ο πιο απλός τρόπος για να καταλάβουμε αν ανήκουμε στη συγκεκριμένη κατηγορία είναι να υπολογίσουμε την αναλογία: περιφέρεια μέσης προς περιφέρεια γοφών. Όταν ο λόγος αυτός είναι μεγαλύτερος από 0,8 για τις γυναίκες και 0,9 για τους άντρες, τότε γίνεται λόγος για αυξημένο κοιλιακό λίπος και κεντρικού τύπου παχυσαρκία.
Είναι επικίνδυνο για την υγεία;
Το αυξημένο σπλαχνικό λίπος, δηλαδή, η αυξημένη συσσώρευση λίπους στην κοιλιά και γύρω από τα ζωτικά όργανα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας. Ένας εύκολος τρόπος για να υπολογίσουμε αν έχουμε αυξημένο λίπος στην κοιλιά το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο κάποιου νοσήματος είναι και πάλι η περίμετρος της μέσης. Περίμετρος μέσης μεγαλύτερη από 88 εκατοστά για τις γυναίκες και 102 για τους άντρες θεωρείται ένδειξη υψηλού κινδύνου για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2, καρδιαγγειακών νοσημάτων, παθήσεων του ήπατος, καρκίνου του εντέρου κ.ά.
Η πιο συχνή συζήτηση, λοιπόν, στα διαιτολογικά γραφεία είναι η απώλεια των τοπικών αυτών κιλών στην περιοχή της κοιλιάς. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι η λύση δεν κρύβεται πίσω από την υπερβολική μείωση θερμίδων και την εξαντλητική άσκηση, καθώς βασικό ρόλο παίζουν διάφορες ορμονικές διαταραχές που συντελούνται στο σώμα.
Πρωταγωνιστές στη λειτουργία των λιποκυτάρων είναι τα ένζυμα λιποπρωτεϊνική λιπάση, η οποία είναι υπεύθυνη για την αποθήκευση λίπους, και ορμονοευαίσθητη λιπάση, που ευθύνεται για την απελευθέρωση λίπους. Η λειτουργία αυτών των ενζύμων επηρεάζεται από διάφορες ορμόνες, με βασικές την ινσουλίνη, την κορτιζόλη και τις ορμόνες του φύλου. Η ινσουλίνη, η οποία στην κεντρικού τύπου παχυσαρκία υπερεκκρίνεται, καθώς παρατηρείται ινσουλινο-αντίσταση, και η κορτιζόλη δρουν ανασταλτικά ως προς τη λειτουργία της ορμονοεξαρτώμενης λιπάσης, με αποτέλεσμα να μειώνεται η απελευθέρωση λίπους και να προωθείται η αποθήκευσή του στα λιποκύτταρα.
Επιπλέον, οι ορμόνες του φύλου, δηλαδή, τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη και η τεστοστερόνη, παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στη συσσώρευση τοπικού λίπους στην περιοχή της κοιλιάς. Επαρκή επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης στις γυναίκες και τεστοστερόνης στους άντρες «μπλοκάρουν» την κορτιζόλη και έτσι δρουν προστατευτικά ενάντια στο κοιλιακό λίπος.
Γυναίκες και τοπικό λίπος στην κοιλιά
Όπως προαναφέραμε, τα αυξημένα τοπικά κιλά στην κοιλιά είναι κατά κανόνα μια «αντρική υπόθεση». Ωστόσο, υπάρχουν και πολλές γυναίκες οι οποίες ταλαιπωρούνται από κεντρικού τύπου παχυσαρκία. Αυτό συμβαίνει, στις περισσότερες των περιπτώσεων, λόγω διαταραχής των ορμονών του φύλου που αναφέρθηκαν παραπάνω. Γυναίκες, για παράδειγμα, με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, κατά το οποίο παρατηρούνται αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων καθώς και ινσουλινο-αντίσταση, όπως και γυναίκες στη μετεμμηνοπαυσιακή φάση, κατά την οποία έχει σταματήσει η παραγωγή οιστρογόνων, είναι εκείνες που ταλαιπωρούνται περισσότερο με τα τοπικά κιλά στην κοιλιά.
Σωματότυπος «αχλάδι»: Τοπικά κιλά στους γλουτούς
Ένα γυναικείο σώμα έχει σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό λίπους σε σχέση με ένα αντρικό, καθώς το χρειάζεται κατά την αναπαραγωγική περίοδο, τόσο στην εγκυμοσύνη όσο και στο θηλασμό. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι γυναίκες συσσωρεύουν περισσότερο λίπος στην περιοχή της λεκάνης και λιγότερο στην κοιλιά. Αυτό συμβαίνει διότι οι γυναικείες ορμόνες, με άλλα λόγια τα οιστρογόνα, συμβάλλουν στον πολλαπλασιασμό των λιποκυττάρων στους γλουτούς και στα κάτω άκρα, ενώ αντίθετα μειώνουν τα λιποκύτταρα στην κοιλιά.
Ο κλασικός γυναικείος σωματότυπος είναι το γνωστό «αχλάδι», με περισσότερα κιλά στο χαμηλότερο μέρος του σώματος. Τα κιλά αυτά είναι αποθηκευμένα ως υποδόριο λίπος, δηλαδή κάτω από το δέρμα. Υπάρχει ένα θετικό και ένα αρνητικό για όσους ανήκουν σε αυτόν το σωματότυπο. Το θετικό είναι ότι το υποδόριο τοπικό λίπος στους γλουτούς είναι σαφώς πιο ακίνδυνο για την υγεία σε σύγκριση με το σπλαχνικό στην περιοχή της κοιλιάς. Ωστόσο, το αρνητικό είναι ότι το υποδόριο λίπος είναι πολύ πιο «πεισματάρικο» σε σχέση με το σπλαχνικό. Οι βασικοί λόγοι που λειτουργεί έτσι είναι διότι έχει μικρότερη παροχή αίματος, επηρεάζεται περισσότερο από την ινσουλίνη, η οποία αναστέλλει τα ένζυμα που συμβάλλουν στην καύση του, και, τέλος, παρατηρείται μικρότερη δράση της ορμονοευαίσθητης λιπάσης, του ενζύμου, δηλαδή, που βοηθά στην απελευθέρωση λίπους.
Διαβάστε επίσης:
Προκαλούν τα κινητά τηλέφωνα καρκίνο στον εγκέφαλο; – Νέα έρευνα δίνει την απάντηση
