Rewind. Ο ερχομός ενός παιδιού αλλάζει σαφώς τη ζωή της μαμάς αλλά και του μπαμπά. Αλλάζει δηλαδή τη ζωή των γονιών του. Δύο ανθρώπων εξίσου υπεύθυνων για εκείνο. Το μόνο που αλλάζει μόνο στη μαμά είναι το σώμα της κι αυτό είναι ευκόλως εννοούμενο. Τα υπόλοιπα δεν έχουν πρόσημα φύλου.
Αυτά λοιπόν, που ακόμα και τώρα που τα γράφω, νιώθω ότι απλά δεν παραλείπω τα ευκόλως εννοούμενα, στριφογυρίζουν ξανά στο μυαλό μου με αφορμή την Κατερίνα Στικούδη.
The fact
Η Κατερίνα Στικούδη που από τη στιγμή που έγινε μαμά άρχισε να πέφτει πάνω της ένας Αρμαγεδδώνας κατακραυγής για την συμπεριφορά και τη στάση της ως μαμά, πρόσφατα ερωτήθηκε από δημοσιογράφο, αν νιώθει τύψεις που αφήνει το μωρό της σπίτι και βγαίνει έξω. Η απάντησή της: «Όχι, καθόλου τύψεις δεν νιώθω…» Και συνέχισε ενοχλημένη να ρωτά τη δημοσιογράφο αν κάνει την ίδια ερώτηση και σε μπαμπάδες. Η δημοσιογράφος προσπάθησε να το μαζέψει, να το κάνει πιο cute το ερώτημα αλλά η αλήθεια είναι ότι οριακά είναι προσβλητικό.
Και πάλι η Κατερίνα Στικούδη λέει τα πράγματα με το όνομά τους σε ένα μόνο caption στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram:
“Α μπράβο που γέννησες φυσιολογικά… και σκεφτόμουν δηλαδή αν έκανα καισαρική ποιο θα ήταν το θέμα;
Μετά μου έλεγαν…
Μπράβο που θηλάζεις… δηλαδή αν δεν μπορούσα, θα ήταν κακό;
Μετά ενοχλήθηκαν που γύρισα στη δουλειά μου… (πολύ σύντομα λέει… αφήνω το παιδί μου λέει… ένα Σάββατο έλειπα εν τω μεταξύ για λίγες ώρες)
Μετά είπαν ότι είχα παρένθετη μητέρα… και πως δεν γίνεται να χάσω τόσο γρήγορα τα κιλά της εγκυμοσύνης…
Άλλοι είπανε ότι έκανα πλαστικές αμέσως μετά…
Θυμάμαι όμως και τα πρώτα σχόλια όταν έβγαλα το πρώτο μου τραγούδι… όταν παρουσίασα την πρώτη μου εκπομπή, όταν έπαιξα σε μια σειρά… όταν ανέβηκα στο σανίδι.. όταν έμαθα πιάνο!
Α ναι θα μου πεις… έτσι είναι αυτή η δουλειά… θέλει γερό στομάχι να αντέχεις!
Ήρθε λοιπόν στη ζωή μου αυτός ο άγγελος που λέγεται Βύρωνας, να με κάνει να καταλάβω ότι είμαι πολύ πιο δυνατή απ’ όσο νομίζω… να με κάνει καλύτερο άνθρωπο και να μου μάθει ένα σωρό πράγματα…
Δε θα σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι 💪”
Τύψεις, τι δύσκολο πράγμα
Η αλήθεια είναι ότι μία μαμά έχει πολλούς λόγους να νιώσει τύψεις, όπως και ένας μπαμπάς αντίστοιχα. Η έξοδος χωρίς το παιδί της σίγουρα δεν είναι ένας από αυτούς. Αντίθετα είναι ένας εξισορροπητικός παράγοντας που θα τη βοηθήσει να τις μετριάσει. Ειδικά στην περίπτωση της Κατερίνας Στικούδη, η έξοδος συχνά μπορεί να είναι και μέρος της δουλειάς της, επομένως το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε οι απανταχού μαμάδες είναι να φροντίζουμε να είναι ασφαλές το παιδί στο σπίτι.
Μακαρίζω τη στιγμή που όλα αυτά δεν θα χρειαζόταν να γραφτούν, να ειπωθούν και να σχολιαστούν. Αλλά χρειάζεται τομή στην κοινωνία για να αποδεχτεί την ισότητα των φύλων στην ουσία της, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις, στερεότυπα και παρωχημένες ιδεοληψίες περί της καλής μαμάς. Χρειάζεται να καθαρίσει και η δική μας συνείδηση, των μαμάδων που καθημερινά προσπαθούμε να αποδείξουμε κάτι.
Τώρα λοιπόν, είμαστε στη φάση που πρέπει να αποδείξουμε ότι μας αξίζει να βγούμε έξω, χωρίς να χάσουμε την παρασημοφόρηση της καλής μαμάς. Πρέπει να αποδεχθούμε ότι η έξοδος χωρίς το μωρό δεν είναι το bonus της καλής μαμάς. Είναι κομμάτι της ζωής μας, είναι δικαίωμα και προσωπική επιλογή, είναι ανάγκη και είναι δική μας υπόθεση. Η καλή μαμά ορίζεται από συνιστώσες άλλες, που υπαγορεύει το μοντέλο ζωής που η κάθε οικογένεια έχει επιλέξει να ζει.
Όπως λίγους μήνες πριν στο ίδιο ερώτημα είχε απαντήσει περήφανα και ανενδοίαστα η Μαριάννα Τουμασάτου – έτσι θα κλείσω κι εγώ – «Οι τύψεις δεν είναι ίδιον των γυναικών, ούτε των μητέρων. Τύψεις είναι όταν δεν φέρεσαι καλά, όταν φέρεσαι καλά στο παιδί σου δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να κάνεις τίποτα άλλο για να πουν οι άλλοι ”Ααα είναι μια καλή μαμά”. Είμαι καλή μαμά έτσι κι αλλιώς»
Note to myself
Είμαι καλή μαμά, δεν σημαίνει κλείνομαι στο σπίτι μου. Είμαι αφοσιωμένη μαμά, δεν σημαίνει είμαι σιαμαία με το παιδί μου. Είμαι μαμά δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ο εαυτός μου. Είμαι καλή μαμά σημαίνει ότι αγαπώ το παιδί μου ουσιαστικά με ότι αυτό το συναίσθημα περιλαμβάνει.
