Στις μέρες μας, δεν είναι λίγα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν έντονο άγχος και συχνές κρίσεις. Κάθε γονιός κάνει ό,τι μπορεί ανάλογα με τα δεδομένα και τις συνθήκες του. Ανεξάρτητα από αυτό, όταν το παιδί μας αντιμετωπίζει μια κρίση, μπορούμε να είμαστε υποστηρικτικοί στο να κάνουμε το πρόβλημα διαχειρίσιμο, αλλά δεν πρέπει να αισθανόμαστε το βάρος της ευθύνης να το εξαλείψουμε. Όταν καθαρίζουμε προβλήματα από το δρόμο του παιδιού μας, μαθαίνει ότι έτσι λύνονται πάντα από κάποιον άλλον και δεν προλαβαίνει να εξασκηθεί στην αντιμετώπιση τους.
Η προσέγγιση «δοκίμασε αυτό πρώτα»
Τα περισσότερα παιδιά κατακλύζονται από τα συναισθήματά τους και ζητούν τακτικά από τους γονείς τους να διορθώσουν τα πράγματα, ακόμη και όταν δεν μπορούν να διατυπώσουν γιατί, πώς ή τι χρειάζεται επιδιόρθωση. Εδώ είναι κάτι που μπορείς να κάνεις για να μετριάσεις αυτή τη συμπεριφορά.
Όταν το παιδί σου είναι χαρούμενο και χαλαρό, ζήτησε του να κάνει μια λίστα με πράγματα που το βοηθούν να αισθάνεται καλύτερα όταν είναι ανήσυχο ή αναστατωμένο. Θα μπορούσες να πεις, για παράδειγμα, «Διάβασα αυτή την ιδέα σε ένα βιβλίο και ήθελα να τη δοκιμάσω μαζί σου. Όταν κάτι είναι ενοχλητικό, βοηθάει να έχεις μια λίστα με εύκολα προσβάσιμα και σχετικά απλά πράγματα που μπορείς να κάνεις μόνος σου και που σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα. Ποια είναι τα 10 πράγματα που συνήθως σε κάνουν να νιώθεις καλύτερα όταν είσαι αναστατωμένος;».
Οι γνωσιακοί και συμπεριφορικοί ψυχολόγοι ονομάζουν αυτή τη δραστηριότητα «δοκίμασε αυτό πρώτα». Για παράδειγμα, μια τέτοια λίστα μπορεί να περιλαμβάνει: διάβασμα, παρακολούθηση τηλεοπτικής εκπομπής, μαγείρεμα, άσκηση, μπάνιο, απενεργοποίηση οθονών, παρακολούθηση βίντεο με κουτάβια στο YouTube, ζωγραφική, μουσική και ούτω καθεξής. Αντιστάσου στην επιθυμία να επεξεργαστείς τη λίστα του παιδιού σου. Μπορεί να μισείς το YouTube, αλλά αν τα 20 λεπτά παρακολούθησης βίντεο το βοηθά να βρει την ισορροπία του, δεν μπορεί να είναι τόσο κακό.
Η αόριστη απόγνωση του παιδιού σου μπορεί να σε κάνει ανίκανη να βοηθήσεις. Το «δοκίμασε αυτό πρώτα» σου δίνει ένα εργαλείο αντιμετώπισης που σε βοηθά να κάνεις και να πεις κάτι. Για παράδειγμα, φαντάσου το παιδί σου να επιστρέφει στο σπίτι με κλάματα μετά από μια δύσκολη μέρα. Ρωτάς τι φταίει, αλλά δεν μπορεί ή δε θέλει να το διατυπώσει. Φυσικά, θέλεις να το κάνεις να νιώσει καλύτερα, αλλά δεν ξέρεις τι να κάνεις. Αντί να επωμιστείς το βάρος να αποκαλύψεις αυτό το μυστήριο και στη συνέχεια να ανακαλύψεις τι μπορεί πραγματικά να το κάνει καλύτερο, θα μπορούσες να πεις, «Λυπάμαι που περνάς δύσκολες στιγμές. Γιατί δεν κοιτάς τη λίστα σου και να διαλέξεις κάτι από όσα γράφει για να κάνεις τα επόμενα 20 λεπτά;» «Έλα να με βρεις όταν τελειώσεις, θα είμαι εδώ για να μιλήσουμε».
Το κλειδί σε αυτήν την προσέγγιση είναι να προσφέρεις υποστήριξη ενώ ταυτόχρονα του μεταφέρεις τη σιγουριά ότι ξέρει πώς να νιώσει καλύτερα. Αυτό θα το βοηθήσει να αναπτύξει την πεποίθηση ότι στην πραγματικότητα δεν είναι αβοήθητο, παρόλο που μπορεί να αισθάνεται έτσι.
Θέλεις να το ενδυναμώσεις ακόμα περισσότερο; Ζήτησε του να σε βοηθήσει να δημιουργήσεις μια δική σου λίστα «δοκίμασε αυτό πρώτα». Αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος για να αποκαλύψεις διακριτικά την ανθρώπινη ευάλωτη πλευρά σου στο παιδί σου και να του δώσεις την ευκαιρία να σκεφτεί τις ανάγκες κάποιου άλλου εκτός από τον εαυτό του. Η συμμετοχή του παιδιού σου στη δημιουργία της λίστας σου, το βοηθά επίσης να κατανοήσει ότι και εσύ θα χρειαστείς χρόνο στο μέλλον για τη φροντίδα του εαυτού σου.
Photos: istockphoto.com
Διάβασε επίσης: 5 ιδέες για να βοηθήσεις το παιδί σου να αποφορτιστεί μετά το σχολείο
