Μας αρέσει η μόδα, αλλά το να ψωνίζεις και να ψωνίζεις σωστά, δεν είναι εύκολο. Το παρόν σύστημα με τα νούμερα είναι ξεπερασμένο, άδικο και μη βιώσιμο. Όταν η ταμπέλα του ρούχου σου δεν ταιριάζει μ’ εσένα και την ηλικία σου, μπορεί να σου δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις για τον εαυτό σου αλλά και για το πώς «σε βλέπεις».
Κι αν αυτό απασχολεί εμάς τις ενήλικες γυναίκες, σκεφθείτε πόσο αφορά τις έφηβες φίλες μας. Οι ασυμφωνίες στο σύστημα μεγεθών, μεγάλων και ευπώλητων brands επηρεάζουν την παιδική και εφηβική μόδα δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι τα ρούχα αυτά απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες.
Τα περισσότερα brands φτάνουν μέχρι την ηλικία των 14 ετών δηλαδή 4 χρόνια πριν την ενηλικίωση. Το ανθρώπινο σώμα έχει υποστεί πολλές μεταβολές από τότε που δημιουργήσαμε το μετρικό σύστημα το 1950, το ίδιο συμβαίνει και με το σώμα των παιδιών. Ο παιδικός σωματότυπος έχει αλλάξει πολύ από τότε.
Τα κορίτσια, λοιπόν, που δεν έχουν το «σωστό- τυποποιημένο μέγεθος» που έχει ορίσει το εκάστοτε brand, πρέπει να ψωνίσουν από το τμήμα του καταστήματος που δεν αφορά την ηλικία τους. Η Jerilee Claydon είναι Κλινική Ψυχοθεραπεύτρια και Εκπαιδεύτρια Γονέων (@therapyproject.) και αναφέρει: «Η αντικειμενοποίηση του σώματος σε νεαρή ηλικία μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση με τον εαυτό και το σώμα μας. Το να γίνεις έφηβος είναι αρκετά δύσκολο. Η ανεπιθύμητη προσοχή μπορεί να οδηγήσει στο να μισούμε το σώμα μας».
Παιδικό σώμα σε ρούχα ενηλίκων: γιατί είναι επικίνδυνο
Ο σεβασμός στα παιδικά σώματα είναι κάτι που έχει αρχίσει να απασχολεί και τους γονείς οι οποίοι παρατηρούν μια πρώιμη σεξουαλικοποίηση των παιδιών που συνοδεύεται συχνά από αίσθημα ντροπής και άγχους. Όσο μεγαλώνουν τα παιδικά σώματα, άλλο τόσο μεγαλώνουν και τα μυαλά.
Το να αρχίσεις να αποκτάς και να κατανοείς τη σεξουαλικότητά σου είναι ένα υπέροχο κομμάτι της ζωής που σε οδηγεί σιγά σιγά στην ενηλικίωση. Δεν προτρέπουμε τα παιδιά να σταματήσουν να φορούν φορέματα ή τις γόβες της μαμά τους, όμως οι γονείς πρέπει να σιγουρευτούν πώς δημιουργείται ένα ασφαλές πλαίσιο για την ψυχική υγεία του παιδιού. Σύμφωνα με την Jerilee: «Συχνά ψέγουμε τα παιδιά και τα κάνουμε να ντρέπονται όταν ακουμπούν τα γεννητικά τους όργανα. Είναι πολύ άβολο και δημιουργεί σύγχυση στα παιδιά όσον αφορά τη σεξουαλικότητά τους καθώς δεν κατανοεί ακόμα ο εγκέφαλός τους πως είναι κάτι φυσικό που όμως το κάνουμε σπίτι μας».
Κάπως έτσι εξηγεί το πώς λειτουργεί και ο εγκέφαλος ενός κοριτσιού που δεν βρίσκει διαθέσιμο μέγεθος στα παιδικά μεγάλων brands. «Η μόνη τους επιλογή είναι να φορούν ρούχα ενηλίκων που τονίζουν σεξουαλικά ένα νεαρό σώμα προτού το μυαλό τους καταλάβει τις συνέπειες», λέει η Jerilee Claydon.
Το άγχος επιδεινώνεται όταν ένα παιδί πρέπει να υποστηρίξει κάτι που δεν είναι! Εάν δηλαδή ένα κορίτσι σεξουαλικά ανώριμο μπει (κυριολεκτικά) στα ρούχα μιας ενήλικης και σεξουαλικά ώριμης κοπέλας, αυτόματα θα προσπαθήσει να υποστηρίξει το στυλ με την ανάλογη συμπεριφορά.
Υπάρχει πολλή διασκέδαση και χαρά στο να παίζει ένα παιδί με τα ρούχα και να πειραματίζεται με τη μόδα. Ο φόβος για τυχόν πρώιμη σεξουαλικοποίηση των κοριτσιών δεν πρέπει να μπαίνει εμπόδιο σε αυτό. Αλλά είναι σημαντικό οι γονείς να μιλήσουν στα παιδιά τους για το πώς η αντίληψη των άλλων για τα ρούχα μπορεί να τα επηρεάσει και πώς να αντιμετωπίσουν την ανεπιθύμητη προσοχή. Και αν τα καταστήματα μπορούσαν να προσφέρουν ρούχα που πραγματικά αντιστοιχούν σε όλα τα παιδιά, θα ήταν μια καλή αρχή!
