Την Κυριακή 3 Ιουλίου, οι Sunday Times δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο: «Πρέπει να επιβάλλουμε φόρο σε όσους είναι άτεκνοι;», κι αυτή είναι μια σχετικά light πρόταση καθώς συγκαταλέγεται στις λιγότερο δυστοπικές προτάσεις της εφημερίδας σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του μειωμένου ποσοστού γεννήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εναλλακτικοί τίτλοι –συγκλονιστικοί αλλά και ακριβείς– θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν: «Πατέρας του Έθνους: Γιατί ο Μπόρις Τζόνσον πρέπει να είναι παράδειγμα για όλους μας», «Βρετανικές μήτρες για βρετανικά βρέφη: γιατί χρειαζόμαστε άντρες που έχουν μεγαλώσει στο σπίτι!» Ή «Πληθυσμιακός προγραμματισμός: είχε τη σωστή ιδέα ο Μουσολίνι;»…
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο Dr Paul Morland του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης υποστήριξε μεταξύ σοβαρού κι αστείου ότι αν εμείς οι κυρίες δεν αρχίσουμε να γεννάμε περισσότερα μωρά, δεν θα μείνει κανείς να στελεχώσει το γηροκομείο που διευθύνει κι έτσι προτείνει τα παρακάτω -μεταξύ πολλών άλλων- στην κυβέρνηση:
- «Ας βάλουμε κάποιους εθνικούς στόχους τους οποίους θα επιτηρεί μια ανεξάρτητη αρχή όπως έχουμε για παράδειγμα για το budget.
- Να υιοθετήσουμε μια πολιτική όπου θα γενούν Αγγλίδες μητέρες. Το 30% των γεννήσεων αυτή τη στιγμή στο Ηνωμένο Βασίλειο οφείλεται σε μητέρες που δεν είναι Βρετανίδες.
- Να δημιουργηθεί μια «προγεννητική» κουλτούρα, συμπεριλαμβανομένης μιας εθνικής ημέρας για τον εορτασμό της γονεϊκότητας και ένα τηλεγράφημα από τη Βασίλισσα κάθε φορά που μια οικογένεια έχει τρίτο παιδί. Τα δημόσια πρόσωπα μπορούν να πρωτοστατήσουν με λόγια και πράξεις». (Ο πρωθυπουργός, με τους επτά γνωστούς απογόνους του, έχει ιστορικό σε αυτό το θέμα).
Και φυσικά το καλύτερο όλων:
- «Εισαγωγή φόρου «αρνητικού επιδόματος τέκνου» για όσους δεν έχουν απογόνους. Αυτό μπορεί να φαίνεται άδικο για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, αλλά αναγνωρίζει ότι όλοι βασιζόμαστε στο ότι υπάρχει μια επόμενη γενιά και όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουν στο κόστος δημιουργίας αυτής της γενιάς».
Στο μεταξύ στην Αγγλία πριν λίγο καιρό, η ακαδημαϊκή κοινότητα φώναζε για το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή αποκαλούσε τις γυναίκες που ήθελαν παιδιά ή παραπάνω από δύο, εγωίστριες, καθώς υπήρχε πρόβλημα υπερπληθυσμού.
Τελικά αποφασίστε! Τι να κάνουμε με τις μήτρες μας; Να κάνουμε παιδιά; Να μην κάνουμε; Να πληρώνουμε όσοι δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε; Όσες γυναίκες έχουν επιλέξει ως σύντροφό τους κάποιον που δεν μπορεί να κάνει παιδιά; Θα πληρώνουν εκείνες το φόρο ή ο σύντροφος; Και το πιο βασικό: γιατί τέτοιος έλεγχος στις γυναικείες μήτρες; Από την Αμερική με την απαγόρευση των εκτρώσεων μέχρι την Αγγλία όπου συζητιέται η επιβολή φόρου στους άτεκνους, οι καιροί που ζούμε είναι τρομακτικοί.
Μάλιστα, στο βιβλίο The Future of Humanity in Ten Numbers, ο Morland κατηγορεί τις γυναίκες πως είναι εγωίστριες εάν δεν κάνουν παιδί καθώς το εθνικό συμφέρον πρέπει να μπαίνει πάνω από το ατομικό. Και δε μιλάμε φυσικά για κάποια περίπτωση πολέμου αλλά για το τι θα κάνεις με τη δική σου προσωπική ζωή. Δεν έχει σημασία αν για τον οποιανδήποτε λόγο δεν μπορείς ή δεν θες να κάνεις παιδί, σημασία έχει ότι έτσι πλήττεις τη χώρα σου.
Οι συζητήσεις που έχουν αρχίσει να γίνονται τώρα τελευταία όσον αφορά στον έλεγχο του γυναικείου σώματος και για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε παιδιά και πόσα παιδιά πρέπει να κάνουμε, οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια και κυρίως σε άλλους πιο σκοτεινούς καιρούς.
Διαβάστε ακόμα: H Tάνια έκανε άμβλωση λίγο πριν τα 18 και ήταν η “καλύτερη απόφαση της ζωή της”