Η αδελφική ζήλεια είναι σαν όλες τις παιδικές ασθένειες: την περνούν όλα τα παιδιά, αλλά με πιο ήπιες εκδηλώσεις και άλλα με πιο έντονες. Το σίγουρο είναι ότι ακόμη κι αν αργήσει λίγο σε κάποιες περιπτώσεις, θα περάσει. Είναι απόλυτα φυσιολογική αντίδραση του παιδιού και δεν πρέπει να μας ανησυχήσει καθόλου!
Που οφείλεται η αδελφική ζήλια;
Η ζήλεια που δημιουργείται με τον ερχομό του μικρότερου αδερφού στο σπίτι δεν είναι ελάττωμα, όπως πολλοί νομίζουν. Είναι φόβος ότι το μεγαλύτερο παιδί θα χάσει τη φροντίδα, την προσοχή και το ενδιαφέρον των γονιών, στα οποία μέχρι πρότινος ήταν ο αποκλειστικός αποδέκτης. Υπό αυτό το πρίσμα η ζήλεια αποτελεί φυσιολογική αντίδραση.
Πως μπορεί να εκδηλώσει ένα παιδί τη ζήλεια του;
•Μειωμένη όρεξη
•Χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο
•Εμφάνιση επιθετικότητας απέναντι σε άλλα παιδιά
•Ψέματα
•Πιπίλισμα του δαχτύλου
•Βρέχεται
•Καταστρέφει τα παιχνίδια του
•Γενικότερη ασυνήθιστη συμπεριφορά
•Έντονες εναλλαγές διάθεσης
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μηχανισμούς άμυνας του παιδιού που απώτερο σκοπό έχουν να το ανακουφίσουν από το αυξημένο άγχος και την ανασφάλεια που του προκαλεί η ζήλεια που αισθάνεται για το μικρό του αδερφάκι.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να το βοηθήσουμε
•Δεν προσπαθούμε να καταστείλουμε την αδερφική ζήλεια. Αντιθέτως, προσπαθούμε να την καταπραΰνουμε.
•Δείχνουμε στοργή, τρυφερότητα, αγάπη και κατανόηση.
•Δεν πιέζουμε το παιδί “να αγαπήσει” το αδερφάκι του. Θα το αγαπήσει μόλις υποχωρήσουν τα συμπτώματα ζήλειας.
•Περνάμε εποικοδομητικό χρόνο μαζί του.
•Εξηγούμε πως το μικρότερο αδερφάκι λόγω της αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησής του χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Ακόμη, του ζητούμε να μας βοηθήσει με τη φροντίδα του.
•Δεν το κατηγορούμε/ ταπεινώνουμε/ απορρίπτουμε.
•Τονίζουμε το “Εγώ” του με θετικά σχόλια για την πορεία του στο σχολείο, για τις ικανότητές του κ.ά.
•Ακούμε τις επιθυμίες του.
•Και το κυριότερο… του δείχνουμε ενσυναίσθηση και του δίνουμε χρόνο!
Διάβασε ακόμη: Μαντώ Γαστεράτου: ποιο είναι το άγχος της για την επιστροφή με το μωρό στο σπίτι
Best of Internet
