Μπορεί να έχει μπει Νοέμβριος και να φοράμε ακόμα τα κοντομάνικά μας (global warming) όμως ο χειμώνας είναι κυριολεκτικά προ των πυλών. Εξαιτίας τις δραματικής αύξησης των τιμών των καυσίμων και του φυσικού αερίου πολλοί στρέφονται στα καυσόξυλα. Όμως, πόσο οικολογική είναι τελικά αυτή η λύση και κατά πόσο βλάπτει την υγεία μας;
Τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους: Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (UBA), το ήμισυ σχεδόν της ξυλείας που χρησιμοποιείται σήμερα μόνο στη Γερμανία για παράδειγμα, πηγαίνει κατευθείαν στην παραγωγή ενέργειας. Ο αριθμός των κατοικιών που πήραν άδεια κατασκευής με φυσικό αέριο ως πρωταρχική πηγή ενέργειας μειώθηκε στο 50% το πρώτο εξάμηνο του 2022 συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2019. Αντίστοιχα πωλήθηκαν 32.000 συστήματα θέρμανσης με πέλετ το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους – 12% περισσότερα από πέρυσι.
Επιπτώσεις στην Υγεία μας
Όμως, όπως έχουν αποδείξει πολλές έρευνες, η θέρμανση με καυσόξυλα είναι επικίνδυνη. Ο Βόλφγκανγκ Στραφ, επικεφαλής του τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Γερμανίας, προειδοποιεί για τους κίνδυνους στην υγεία από τη σκόνη που παράγεται κατά την καύση ξύλου. Πολλές ασθένειες όπως καρκίνος του πνεύμονα, καρδιακές παθήσεις αλλά και διαβήτης συνδέονται με αυτά τα μικροσωματίδια.
Επιπτώσεις στο Περιβάλλον
Οι περιβαλλοντολόγοι κρούουν των κώδωνα του κινδύνου και για τις επιπτώσεις στα δάση. Υπογραμμίζουν, πως η καύση του ξύλου θα πρέπει να σταματήσει αμέσως. Μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να θεωρηθεί η καύση δέντρων ουδέτερη προς το κλίμα και πως για να φθάσει η φύση σε αυτό το σημείο χρειάζονται δεκαετίες. Ο ειδικός στα δάση, Πιερ Λ. Ίμπις του Πανεπιστημίου Έμπερσβάλντε για την Αειφόρο Ανάπτυξη, επισημαίνει επίσης το γεγονός πως ενώ τα δέντρα βρίσκονται σε πολύ άσχημη κατάσταση, παρόλα αυτά «θέλουμε να κάνουμε χρήση περισσότερου ξύλου, πρόκειται για μοιραίο συνδυασμό».
Μόλις τον Σεπτέμβριο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε τη μείωση της ποσότητας ξύλου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παραγωγή ενέργειας στο μέλλον και τη μείωση της οικονομικής υποστήριξης από το κράτος. Παρ’ όλα αυτά η καύση του ξύλου συνεχίζεται να θεωρείται ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.