O David A. Stahl είναι Αμερικανός καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής. Μια μέρα είχε μια ακαταμάχητη λιγούρα για χυμό από πίκλες (όσο περίεργο κι αν ακούγεται η λιγούρα για πίκλες!)… Έτσι το ανέβασε στο Facebook της Κοινότητας του Buy Nothing στο Upper West Side. Εκεί κατάλαβε πως οι άνθρωποι διατίθενται να δώσουν (και να πάρουν) το οτιδήποτε, αρκεί να ρωτήσεις!
Η λογική πίσω από την Κοινότητα
Αυτή είναι και η λογική του κινήματος Buy Nothing το οποίο είναι ουσιαστικά μια κοινότητα που λειτουργεί με τα social media groups, κυρίως μέσω Facebook και τα μέλη μπορούν να δώσουν και να πάρουν πράγματα. Πιο συγκεκριμένα, αντιμετωπίζουν τα πράγματα που απλά πιάνουν χώρο στο σπίτι τους ως αντικείμενα που προορίζονται ως δώρα για κάποιον άλλο που τα χρειάζεται. Τα μέλη ενθαρρύνονται επίσης να προσφέρουν το χρόνο αλλά και τα ταλέντα τους, ή να δανείσουν κάτι δικό τους για λίγες ώρες πχ το αυτοκίνητό τους ή τη μηχανή του γκαζόν.
Πως ξεκίνησε το project
Το 2013, δυο γυναίκες από την Ουάσιγκτον η Rebecca Rockefeller και η Liesl Clark, έφτιαξαν την πρώτη σελίδα του Buy Nothing και από τότε μετράει περίπου 7.000 ανεξάρτητα Buy Nothing Groups σε 44 χώρες, 4.27 εκατομμύρια μέλη τα οποία στηρίζουν την «οικονομία της γειτονιάς, ενώ πλέον έχει βγει και το app.
Το να δίνεις/ χαρίζεις πράγματα που δεν χρειάζεσαι, δεν είναι κάτι νέο. Έχουμε συνηθίσει να αναλαμβάνουν την ευθύνη των δωρεών οι φιλανθρωπικοί οργανισμοί, ομάδες ή άτομα, αν και το συγκεκριμένο project διαφοροποιείται καθώς δεν μιλάει για φιλανθρωπία αλλά για μια κοινωνία ανταλλαγής και προσφοράς εντός της κοινότητας. Τα social media έχουν διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο για να γιγαντωθεί αυτό το κίνημα.
Πως λειτουργεί
Κάθε group είναι αυτόνομο, περιορίζεται, δηλαδή, στα όρια της γειτονιάς καθώς αυτό είναι και το πιο πρακτικό (π.χ. αν ζεις στη Θεσσαλονίκη και θέλεις ισιωτική για τα μαλλιά, δεν θα το ζητήσεις από κάποια που ζει στην Κρήτη). Υπάρχουν συγκεκριμένες και μικρές γεωγραφικές περιοχές που αφορούν κάθε group και τα μέλη μπορούν να συμμετέχουν μόνο σε ένα από αυτά.
«Έχουμε όλα τα καλά σε κάθε μία από τις τοπικές μας κοινότητες για να μας συντηρήσουν», λέει μία εκ των ιδρυτριών του project, η Liesl B. Clark.
Η λογική του Buy Nothing ορίζει πως κάθε αντικείμενο έχει αξία αν βρεις το σωστό άτομο που το έχει ανάγκη: «Εάν μπορούμε να επαναχρησιμοποιήσουμε και να ανακαινίσουμε, να διορθώσουμε και να επισκευάσουμε, απλώς να συνεχίσουμε να ανακυκλώνουμε αυτά τα αντικείμενα, τίποτα δεν χρειάζεται να απορριφθεί».
Ουσιαστικά είναι μια διαδικασία όπου σκόπιμα χαρίζεις τα αντικείμενά σου. Σε αυτή την «οικονομία δώρων» , όπου όλα τα αντικείμενα είναι ίσης αξίας, τα μέλη δεν επιτρέπεται να ανταλλάσσουν ή να εμπορεύονται τα αντικείμενα καθώς όλα τους θεωρούνται δώρα. Τέτοιοι περιορισμοί μπορεί να αποδειχθούν απογοητευτικοί για ένα μέλος που μπορεί να θέλει, ας πούμε, να ανταλλάξει αγαθά για υπηρεσίες.
Αυτός που «δίνει», ενθαρρύνεται να μην βιαστεί να επιλέξει πού θα δώσει το αντικείμενο ή την υπηρεσία που προσφέρει διαλέγοντας τον πιο γρήγορο αλλά αντίθετα να φιλτράρει τους υποψηφίους του. Αυτή η λογική βασίζεται στο ότι κάποιος μπορεί να έχει ουσιαστικότερη ανάγκη του αντικειμένου.
Πρόκειται για μια καλή ιδέα που βοηθά το περιβάλλον καθώς μειώνεται το προσωπικό αποτύπωμα του καθενός μας και στην …τσέπη μας ενώ οργανώνει μια δημιουργική σχέση με την κοινότητα.
