Το υδρογόνο φιγουράριζε πριν από μερικά χρόνια ως η τελική λύση για τις μετακινήσεις μηδενικών ρύπων, καθώς τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα, με την εμβέλεια που εξασφάλιζαν τότε και τις περιορισμένες υποδομές φόρτισης, προσφέρονταν μόνο για διαδρομές μέσα στα όρια της πόλης.
Όμως οι εξελίξεις στην ηλεκτροκίνηση είναι πλέον ραγδαίες. Το θέμα της αυτονομίας αντιμετωπίζεται με μπαταρίες που πολλές φορές υπόσχονται εμβέλεια κοντά στα 600 χλμ., οι σταθμοί φόρτισης πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο και -το πιο σημαντικό- οι τιμές των ηλεκτρικών γίνονται ολοένα και πιο προσιτές. Αντίθετα, τα υδρογονοκίνητα αυτοκίνητα παραμένουν ακριβότερα, ενώ υστερούν στο χιλιομετρικό κόστος αλλά και σε επιδόσεις.
Από την άλλη, τα υδρογονοκίνητα διαθέτουν έναν αυξημένο βαθμό αυτονομίας, καθώς το καύσιμο μπορεί να μεταφερθεί σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ηλεκτρικό δίκτυο. Ο ανεφοδιασμός τους εξακολουθεί να γίνεται πολύ ταχύτερα απ’ ό,τι ενός ηλεκτρικού, όμως τα πρατήρια υδρογόνου παραμένουν ελάχιστα. Παρ’ όλα αυτά, στο τελευταίο διάστημα υπάρχει μια κινητικότητα που φανερώνει πως το υδρογόνο διεκδικεί το μερίδιό του στις αυριανές μετακινήσεις. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Υδρογόνο: Μάθημα χημείας
Το υδρογόνο συναντάται σχεδόν παντού στη φύση σε μοριακές μορφές, όπως το νερό και οι οργανικές ενώσεις, αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί ως ξεχωριστό στοιχείο. Έτσι, η παραγωγή του βασίζεται σε βιομηχανικές μεθόδους, κυρίως με την «αναμόρφωση» του φυσικού αερίου, και λιγότερο συχνά με την ιδιαίτερα ενεργοβόρα μέθοδο της ηλεκτρόλυσης του νερού.
Καθώς, υπό κανονικές συνθήκες, το υδρογόνο βρίσκεται σε αέρια μορφή, για την αποθήκευσή του και τη μεταφορά του θα πρέπει να συμπιεστεί σε πάρα πολύ μεγάλη πίεση ή και να ψυχθεί σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, γεγονός που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις στη διανομή του.
Διάβασε περισσότερα για την υδρογονοκίνηση www.4troxoi.gr
