Τα ηλεκτρικά οχήματα μικροκινητικότητας, που μπήκαν πρόσφατα στη ζωή μας, έχουν τον αέρα του διαφορετικού. Θες το μοντέρνο τους σχήμα, θες το μικρό τους μέγεθος και η διαφορετικότητα της κυκλοφορίας τους στο κέντρο ακριβώς του αστικού ιστού, τα καθιστά πολύ ενδιαφέροντα. Και αυτό σε συνδυασμό με το νεανικό κοινό, στο οποίο κυρίως απευθύνονται. Σε αυτό το ελκυστικό «μείγμα» μπορείτε να προσθέσετε και το παρελθόν της Citroen στο lifestyle και στη διαφήμιση, της οποίας ένθερμος οπαδός και υποστηρικτής ήταν ο ιδρυτής της γαλλικής εταιρείας Andre Citroen, που τη συμπεριέλαβε στις δραστηριότητές του από το πρώτο της κιόλας μοντέλο.
Οι περισσότεροι θα έχετε διαβάσει ή δει στα ντοκιμαντέρ από τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 τον πύργο του Άιφελ στο Παρίσι να φέρει ολόφωτο το γιγαντιαίο λογότυπο της Citroen, που ήταν ορατό από χιλιόμετρα μακριά. Οι ακόμα περισσότεροι, δεν μπορεί, θα έχει πάρει κάπου το μάτι σας ένα 2CV βαμμένο με συνδυασμό από παράξενα για αυτοκίνητο χρώματα. Και σίγουρα θα ξέρετε τα μοντέλα εκτός του ταπεινού προαναφερόμενου που πήγαν την κουλτούρα της Αυτοκίνησης ακόμη πιο μακριά, όπως τα τεχνολογικά προηγμένα στην εποχή τους Citroen Traction Avant και Citroen DS.
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να ήταν γνωστά στον (οπωσδήποτε ψαγμένο) κάτοικο κάποιου από τα νησιά του Αργοσαρωνικού, που θέλησε να κάνει το δικό του Citroen Ami μοναδικό και με αυτό να κυκλοφορεί χαλαρός σε όμορφες διαδρομές δίπλα στα παραδοσιακά σπίτια και στη θάλασσα, δίχως να μολύνει το περιβάλλον. Η εξατομίκευση είναι μια πολύ ιδιαίτερη διαδικασία κι αν γνωρίζεις κάποιον καλλιτέχνη που να ξέρει τα γούστα σου από παλαιότερη συνεργασία, σε αυτόν θα απευθυνθείς.
Έτσι ανέλαβε τη δουλειά αυτή ο Αντώνης Καστρινάκης, «παλιά καραβάνα» στο χώρο της τέχνης, όντας από το 1985 στα δρώμενα, με 19 ατομικές εκθέσεις στο ενεργητικό του και με συμμετοχή στην υλοποίηση θεατρικών και κινηματογραφικών παραγωγών τα παλαιότερα χρόνια (σε κάποια από αυτές μάλιστα συνεργάστηκε με τον Ben Kingsley και την Helen Mirren). Όταν επισκεφτήκαμε το εργαστήριό του στην οδό Κωνσταντινουπόλεως στην Αθήνα, διαπιστώσαμε ότι ο τύπος ήταν υπερδραστήριος: Εκατοντάδες σχήματα και δεκάδες πολύχρωμα μικροκαλλιτεχνήματα καταλάμβαναν τον χώρο, όλα σε διαφορετικές φόρμες και παραλλαγές, με ένα πλήθος υλικών, που δεν φαντάζεσαι. Και φυσικά, στους τοίχους κρέμεται ένα πλήθος από πίνακες, ανάμεσα σε εξιδεικευμένα εργαλεία επεξεργασίας κάθε μεγέθους. Δεν κρατηθήκαμε και τον ρωτήσαμε: «Δεν σταματάς ποτέ να ψάχνεσαι;». H απάντησή του, αν και αναμενόμενη, μας αιφνιδίασε…
Διάβασε τη συνέχεια στο 4troxoi.gr
