Έχει παρατηρηθεί παγκοσμίως, ότι η οικονομική ύφεση προκαλεί μια σειρά αλυσιδωτών αλλαγών ως προς τις προτιμήσεις των καταναλωτών οι οποίοι όπως είναι λογικό, προσπαθούν να διανείμουν το εισόδημα τους με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο.
Συνεπώς, σε περιόδους που η ανεργία αυξάνεται και οι τιμές βασικών αγαθών παρουσιάζουν αυξήσεις, οι καταναλωτές μειώνουν τις δαπάνες τους για ρούχα και είδη πολυτελείας. Θα περίμενε λοιπόν κανείς, ότι δεδομένης της μείωσης των λιανικών πωλήσεων η μόδα θα βίωνε χρόνια παρακμής ή στασιμότητας. Ωστόσο, τα στοιχεία από τις οικονομικές κρίσεις που έχει αντιμετωπίσει διαχρονικά η ανθρωπότητα αποδεικνύουν το αντίθετο. Όσο παράδοξο και αν φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση, η οικονομική ύφεση λειτουργεί ευεργετικά στην μόδα αφού οι σχεδιαστές στην προσπάθεια τους να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του κοινού τους προχωρούν σε καινοτομίες και νέες τάσεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, είναι ο Christian Dior ο οποίος κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου άφησε τα βαριά ρούχα που προϋπόθεταν πολλά μέτρα ύφασμα και μεγάλο κόστος παραγωγής και παρουσίασε το New Look με την χαρακτηριστική πολύ στενή μέση και τους όγκους στους ώμους. «Μετά από μια περίοδο διαλογής υφασμάτων, τα σχέδιά του χρησιμοποίησαν άφθονα υλικά όπως το φόρεμα Chérie, που ενσωματώνει 80 γιάρδες faille που έμοιαζε με πολυτέλεια», λέει η Veroniqué Hyland, Fashion Features Director στο Elle και συγγραφέας του Dress Code. «Η δημιουργία μιας νέας σιλουέτας είναι επίσης ένας τρόπος για τη βιομηχανία να ωθήσει τους ανθρώπους να αγοράσουν νέα πράγματα, σε αντίθεση με το να αρκούνται στην γκαρνταρόμπα της περασμένης σεζόν».
