Η Μαρία Σάκκαρη συνεχίζει την ανοδική της πορεία με πρόκριση στο δεύτερο γύρο του US Open. Χθες (29/8) ωστόσο στη συνέντευξη τύπου, δεν αναφέρθηκε μόνο στη νίκη της, αλλά και στη δύσκολη ψυχολογικά περίοδο που πέρασε.
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου σχετικά με αναφορά στην ψυχολογία της που είχε κάνει στο Τορόντο η Μαρία Σάκκαρη είπε: «Δεν απολάμβανα τη διαδικασία, πάλευα πολύ. Υπήρχαν μέρες που δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τώρα πηγαίνω πια καθημερινά στο γήπεδο με ένα χαμόγελο στα χείλη μου. Θα υπάρχουν κακές μέρες όπως στο Σινσινάτι, όπου η Καρολίν έπαιξε τέλεια κι εγώ όχι, αλλά παρόλα αυτά το απόλαυσα αυτό το ματς. Πριν από μερικούς μήνες αυτό δεν θα συνέβαινε αυτό. Αυτή ήταν η παλιά Μαρία και αυτή είναι η νέα».
Συνέχισε απαντώντας σε ερώτηση για το αν υπήρχαν κι άλλοι παράγοντες εκτός των αγώνων που την οδήγησαν σε αυτή την ψυχολογία: «Για εμένα είχε σημασία ότι τελείωσα πέρυσι στο Νο6. Με επηρέασε. Στη Μαδρίτη δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι και ο Τομ (Χιλ) και ο Γιάννης (Στεργίου) ερχόταν και με τραβούσαν να πάμε για φαγητό. Ήταν πολύ δύσκολο, αλλά είχα τους σωστούς ανθρώπους γύρω μου: την οικογένειά μου, την ομάδα μου, το αγόρι μου. Όλοι με βοήθησαν, όπως και οι φίλοι μου. Μου πήρε χρόνο γιατί είχα χάσει τον εαυτό μου. Ήταν δύσκολο. Και έβλεπα ότι όλοι γύρω μου υπέφεραν μαζί μου».
Γιατί όμως ένιωθε τόσο άσχημα για το Νο6 από το Νο3. «Τώρα που σας μιλάω, δεν έχει καμία διαφορά. Είναι επιτυχία που έχουν καταφέρει λίγοι. Ήταν όλα στο μυαλό μου. Μόλις κέρδισα εκείνο το ματς και έγινα Νο.3 βγήκαν όλα τα συναισθήματα. Νομίζω ότι στο μυαλό μου το έκανα πιο μεγάλο από ό,τι ήταν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, ακόμα και αν είσαι στο 15, 20 ή 50, πόσοι το έχουν πετύχει αυτό; Δεν υπάρχει διαφορά, το καταλαβαίνω τώρα».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην Αγγελική Κανελοπούλου, στη μητέρα της: «Η μαμά μου προφανώς υπέφερε περισσότερο από όλους. Θυμάμαι της τηλεφωνούσα από το Σαν Χοσέ και έκλαιγα σα να είμαι πέντε ετών. Νομίζω ότι της ράγισα την καρδιά. Διότι δεν μπορούσε να συμπεριφερθεί όπως η Αγγελική, ως πρώην παίκτρια, έπρεπε να συμπεριφερθεί ως μαμά μου. Γυρίσαμε στα βασικά. Μου είπε ότι αν δεν μπορώ να παίξω, να επιστρέψω. “Έλα πίσω και θα πάμε όλοι μαζί διακοπές, θα ξαναβρείς τη χαρά σου”. Τελικά δεν το έκανα, δεν επέστρεψα, έμεινα στην Αμερική».
Ολοκλήρωσε τη συνέντευξη λέγοντας: «Και μόνο το ότι μίλησα γι’ αυτό με βοήθησε πολύ. Το να είμαι ειλικρινής με όλους όσους με ακολουθούν όλον αυτόν τον καιρό. Ακόμα και στους δημοσιογράφους. Δεν θα θέλω να προσποιούμε ότι όλα είναι μια χαρά. Ήθελα να πω την αλήθεια – υπήρχε λόγος που η ψυχολογία μου δεν ήταν καλή τους τελευταίους μήνες. Είναι πολύ όμορφο που είχα όλη αυτή την στήριξη από τον κόσμο. Το 90 ή το 95% των σχολίων ήταν θετικά. Είναι σημαντικό να βλέπεις αυτή τη στήριξη. Ήταν πολύ ωραίο και μου ανέβασε την αυτοπεποίθηση».