Σε ποιον δεν αρέσουν οι ιστορίες αγάπης; Και αυτή της Jennifer Lopez και του Ben Affleck είναι σίγουρα η πιο ελπιδοφόρα, γλυκιά, ρομαντική και -μακάρι – αληθινή διάσημη αγάπη που γνωρίζουμε. Και το σίγουρο είναι ότι θα ασχολούμαστε πολύ μαζί της!
Δύο εβδομάδες μετά τις λαμπερό τριήμερο πάρτι για το γάμο τους, η Jennifer Lopez μοιράστηκε με τους fans της μέσα από το blog της OnTheJlo το φωτογραφικό άλμπουμ του γάμου της με τον Ben Affleck. Δεν έμεινε όμως μόνο σε αυτό. Αποκάλυψε λεπτομέρειες που τους έκαναν να γελάσουν, τη συμβολή των παιδιών του σε όλο αυτό, ακόμη και τα ατυχήματα που δεν την πτόησαν.
“Αυτός είναι ο παράδεισος. Ακριβώς εδώ. Είμαστε σε αυτό τώρα. Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ατάκες που έγραψε ο Ben στην ταινία που σκηνοθέτησε με τίτλο “Live By Night”. Το είπε και το βράδυ της δεξίωσης του γάμου μας στην ομιλία του, και σκέφτηκα… πόσο τέλειο”.
Με αυτά τα λόγια ξεκινάει την ανάρτησή της! Και συνέχισε αναφερόμενη στις ανησυχίες όλων για τη βροχή που έπεφτε κάθε μέρα, για το αν οι καλεσμένοι θα έφταναν στην ώρα τους και για τις στομαχικές διαταραχές που είχαν όλοι στην αρχή της εβδομάδας.
“Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα καμία αμφιβολία. Όλη την εβδομάδα ένιωθα την ήρεμη και εύκολη βεβαιότητα ότι βρισκόμασταν στα χέρια του Θεού… Στις 6:45 το Σάββατο 20 Αυγούστου ο ήλιος βγήκε και έριξε τις ακτίνες του… Επιτέλους, ξεκίνησα να κατεβαίνω τις σκάλες που θα γινόταν ο διάδρομος που θα με οδηγούσε προς το υπόλοιπο της ζωής μου. Αχχχχχ… συνέβαινε, αλήθεια…
Ο Ben και εγώ μιλήσαμε για το «True Companion» του Marc Cohn ως το τέλειο τραγούδι αγάπης γάμου σε αυτό ακριβώς το σπίτι πριν από περισσότερα από είκοσι χρόνια. Αν και ο Ben δεν το ήξερε, ζήτησα από τον Μάρκ να του κάνει έκπληξη τραγουδώντας το στο γάμο μας και ήταν υπέροχος και γενναιόδωρος που ήρθε. Καθώς περπατούσα στο διάδρομο, το πρώτο τραγούδι που έπαιξε δεν ήταν ωστόσο το «True Companion». Ήταν το «The Things We’ve Handed Down» – ένα τραγούδι για το υπέροχο μυστήριο των παιδιών – κάτι που μπορούσαμε μόνο να μαντέψουμε τότε, αλλά ήταν η τέλεια επιλογή, καθώς τα πέντε παιδιά μας προηγήθηκαν στη διαδρομή. Τα είκοσι χρόνια μεταξύ αυτών των ονείρων της νεότητας και του ενήλικου κόσμου της αγάπης και της οικογένειας που αγκαλιάσαμε εκείνη την ημέρα, έφεραν σε αυτόν τον γάμο περισσότερα από όσα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Δεν παντρευόμασταν μόνο ο ένας τον άλλον. Παντρεύαμε αυτά τα παιδιά σε μια νέα οικογένεια. Ήταν οι μόνοι άνθρωποι που ζητήσαμε να μας υποστηρίξουν στο πάρτι του γάμου μας. Προς μεγάλη μας τιμή και χαρά, το έκανε ο καθένας.
Καθώς το μεγαλύτερο από τα παιδιά μας ολοκλήρωσε τη διαδρομή, ο Marc ξεκίνησε το «True Companion», ένα τραγούδι που ακούσαμε για πρώτη φορά μαζί κάτι που φαινόταν σαν χθες και για πάντα – και η ζωή ήρθε, παράξενα, όμορφα, μυστηριωδώς, θεϊκά.
Αργότερα ο Ben μου είπε ότι το τραγούδι του Marc Cohn τον συγκλόνισε και ένιωσε ότι οι δύο δρόμοι που είχαμε περπατήσει βρήκαν τον δρόμο τους, αναπόφευκτα και τέλεια μαζί. Και όταν με είδε να εμφανίζομαι στην κορυφή της σκάλας εκείνη τη στιγμή, ήταν και τα δύο απολύτως λογικά,. Ενώ φαινόταν ακόμα απίστευτα δύσκολο να το πιστέψεις, σαν το καλύτερο όνειρο, όπου το μόνο που θέλεις είναι να μην ξυπνήσεις ποτέ. Θα είχα πολλές από τις ίδιες σκέψεις πιθανώς, αν δεν είχα επικεντρωθεί τόσο σκληρά στο να μην σκοντάψω πάνω στο φόρεμά μου. Άλλά όταν πλησίασα αρκετά για να δω το πρόσωπό του, μου έκανε το ίδιο υπέροχο νόημα. Μερικές παλιές πληγές επουλώθηκαν εκείνη την ημέρα και το βάρος του παρελθόντος τελικά σηκώθηκε από τους ώμους μας. Πλήρης κύκλος — και καθόλου όπως το είχαμε σχεδιάσει. Καλύτερο”.
Το δείπνο της πρόβας
Η Jlo συνέχισε λέγοντας ότι το βράδυ πριν από το γάμο γέλασαν που θα παντρευτούν ξανά στην ηλικία τους. «Είχαμε παντρευτεί και οι δύο στο παρελθόν και δεν είμαστε πια ακριβώς παιδιά, αλλά κάπως τώρα φαινόταν σαν η μόνη ηλικία που είχε νόημα», έγραψε.
Το πάρτι
“Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του καθενός είναι διαφορετική και όλοι έχουμε τα μονοπάτια μας να ταξιδέψουμε. Δεν υπάρχουν δύο ίδιοι άνθρωποι. Αλλά για εμάς, αυτό ήταν το τέλειο timing. Τίποτα δεν ένιωθα πιο σωστό για μένα, και ήξερα ότι επιτέλους “τακτοποιηθήκαμε” με έναν τρόπο που συμβαίνει μόνο όταν έχεις νιώσει την απώλεια και τη χαρά και έχεις δοκιμαστεί αρκετά ώστε να μην θεωρείς τα σημαντικά πράγματα δεδομένα ή να αφήνεις τα ανόητα ασήμαντα να εμποδίζουν τις πολύτιμες στιγμές. Βρισκόμαστε σε αυτή την πολυπόθητη περίοδο της ζωής μας: να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας έδειξε η ζωή, ακόμα και για τις δοκιμασίες. Εκείνη η νύχτα ήταν πραγματικά παράδεισος…”.
Η επόμενη μέρα
“Την επόμενη μέρα, μαζευτήκαμε όλοι για ένα brunch δίπλα στη λίμνη. Για όσους ενδιαφέρονται για τέτοια πράγματα, έχω μερικές λεπτομέρειες για το τι κάναμε διακοσμητικά σε κάθε μία από τις τρεις μέρες. Το σχεδίασα και θα μπορούσα εύκολα να μιλάω για αυτό για μέρες! Ήθελα κάθε μέρα να έχει τη δική της προσωπικότητα, αλλά να ταιριάζει στο σκηνικό στο οποίο βρισκόμασταν για το Σαββατοκύριακο”.
Πριν από χρόνια, δεν είχαμε ιδέα ότι ο δρόμος μας θα σήμαινε να περιηγηθείς σε τόσους πολλούς λαβύρινθους γεμάτους εκπλήξεις, ευλογίες και απολαύσεις. Όλα κορυφώθηκαν σε αυτή τη στιγμή, μια από τις πιο τέλειες της ζωής μας. Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι. Εύχομαι σε όλους σας το ίδιο είδος ευτυχίας…το είδος που κερδίζετε με κόπο που είναι πιο γλυκό για το ταξίδι που προηγήθηκε.”
