Ομοφοβία, τρανσφοβία, αμφιφοβία -φοβία… Η φοβία είναι συνώνυμο της καταπίεσης, σημαίνει φοβάμαι το διαφορετικό, το άγνωστο, κάτι που τυχαίνει να μην είμαι. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι μια ωραία πρόταση η οποία μας φαίνεται αυτονόητη- είναι αυτονόητο ότι γεννιόμαστε ελεύθεροι με ίσα δικαιώματα! Είναι μια πρόταση που για να μπορούμε να την προφέρουμε, κάποιοι έχυσαν το αίμα τους, κάποιοι λοιδορήθηκαν, κάποιοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τις γειτονιές τους, κάποιοι έφαγαν ξύλο ή βιάστηκαν ή δολοφονήθηκαν… Κάποιοι που ήταν αόρατοι και «ανεπιθύμητοι», πάλεψαν όσο λίγοι για να τους δεις εσύ κι εγώ ίσους!
Άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να υφίστανται βία, αποκλεισμό και διακρίσεις σε καθημερινή βάση, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, πραγματικών ή εικαζόμενων, ή των χαρακτηριστικών φύλου που τους προσδιορίζουν. Η ΕΕ εξακολουθεί να ανησυχεί ιδιαίτερα για το γεγονός ότι σε 69 χώρες στον κόσμο οι σχέσεις μεταξύ συναινούντων ατόμων του ιδίου φύλου διώκονται ποινικά, ενώ 11 από αυτές διατηρούν τη θανατική ποινή ως νόμιμη μέθοδο κολασμού της ομοφυλοφιλίας!
Η πανδημία της νόσου COVID-19 οδήγησε σε ακόμη περισσότερη βία και διακρίσεις εις βάρος ατόμων ΛΟΑΤΚΙ, συμπεριλαμβανομένων της βίας μέσα στο σπίτι, της ρητορικής μίσους εντός και εκτός διαδικτύου και των εγκλημάτων μίσους. Συχνά στιγματίζονται και αντιμετωπίζουν διακρίσεις κατά την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Πρόσφατο είναι το περιστατικό με τον Γιώργο Καπουτζίδη ο οποίος διάβασε στον αέρα της Eurovision ένα ρατσιστικό μήνυμα που τον αποκαλούσε «κακιά αδερφή» (σίγουρα πολύ ελαφρύ σε σχέση με αυτά που έχει ακούσει γενικά). «Την Πέμπτη που σχολίαζα τη Σουηδία, κάποιος μου έγραψε ότι είμαι κακιά αδερφή. Που αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλή. Κι όμορφη κι έξυπνη και πετυχημένη. Και μη σοκάρεστε, μη σοκάρεστε. Αυτά πρέπει να τα συζητάμε. Και να τα συζητάμε ανοιχτά. Αν δεν τα συζητήσουμε, δεν θα τα αντιμετωπίσουμε ποτέ». Μιλώντας στο ΠΡΩΙΝΟ έφερε πάλι στο προσκήνιο την ρατσιστική επίθεση που είχε δεχτεί από αθλητικογράφο: «Το 2006, όταν παρουσίαζα την Eurovision, δέχτηκα την πιο ακραία επίθεση που έχει γίνει σε άνθρωπο της τηλεόρασης. Ένας αθλητικογράφος είχε μιλήσει στην εκπομπή του για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίαζα της Eurovision και εννοείται με είχε πει αδερφή και αδερφάρα, ότι βλέπω την Αννούλα, είχε πει “όξω πού@@@ και άσχημε” και διάφορα άλλα. Αυτές οι φράσεις, στο λεξιλόγιο των νέων εκείνης της εποχής πέρασαν. Έλεγαν Αννούλες τα gay παιδιά για να τα κοροϊδέψουν. Δημιούργησε μια νέα βρισιά».
Δεν είναι ο μόνος που έχει δεχτεί σκληρές επιθέσεις απλά και μόνο επειδή είναι ομοφυλόφιλος. O συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ, ο οποίος είναι και ακτιβιστής για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, έχει μοιραστεί αρκετές φορές τις εμπειρίες του. Σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει, απάντησε σε ερώτηση για το πως αντιδρά στις επιθέσεις που δέχεται κατά καιρούς: «Υπάρχει πάντα ο πειρασμός να προσπεράσεις ορισμένες χυδαιότητες με βουδιστική στωικότητα – κάτι ανάμεσα σε ζεν και ‘κλάσε μας μια μάντρα’ – αλλά κάποιες φορές οφείλω να σκεφτώ τα πιτσιρίκια που θα ‘ρθουν μετά από μένα, και τα οποία δεν πρέπει επ’ ουδενί να λουστούν την ίδια κόπρο που λούστηκε η γενιά μας, να τα προστατεύσω όσο και τον ίδιο μου τον εαυτό».
Άλλος ένας Έλληνας που έχει μιλήσει ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του αλλά έχει αποκτήσει και παιδί, είναι ο Φώτης Σεργουλόπουλος ο οποίος αγωνίζεται χρόνια για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών. Έχοντας αναφερθεί στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών, έχει πει μεταξύ άλλων: «Όταν ένα παιδί τρανς βρεθεί στο σχολείο θα υποστεί bullying, από συμμαθητές του κυρίως, το οποίο θα το κάνει να σταματήσει να σπουδάζει. Όμω,ς όσο αυτό το πράγμα λέγεται, υπάρχει μία ορατότητα και λένε τι συμβαίνει, οι συμμαθητές του καταλαβαίνουν κι αυτό θα σταματήσει», εξήγησε. Όσο για εκείνους που αντιμετωπίζουν προβλήματα στον εργασιακό τους χώρο, δήλωσε: «Πολλοί το κρύβουν. Πολλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα κρύβουν την ταυτότητά τους για να μπορέσουν να προχωρήσουν. Μην ξεχνάμε άλλα άτομα που βρίσκονται στον επαγγελματικό χώρο και το κρύβουν για να μην έχουν πρόβλημα με τους ανωτέρους τους».
Αναγκάζουμε ανθρώπους, οικογένειες και μικρά παιδιά να ντρέπονται αντί να ντρέπονται οικογένειες όπου βασίζονται στο ξύλο, τον εκφοβισμό και τη βία. Κάνουμε ανθρώπους να φοβούνται να μιλήσουν ή να εκφράσουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Απορρίπτουμε ανθρώπους και τους εκπαιδεύουμε να ζουν στην απομόνωση. Είναι η ώρα να αλλάξουμε προτεραιότητες. Και πρέπει να το θυμάσαι πάντα όποιος κι αν είσαι: η αγάπη είναι αγάπη!
