Εχθές το Διαφάνι έκλεισε όλες τις πληγές του μετά από τρία χρόνια συμφορών. H επιτυχημένη σειρά ”Άγριες Μέλισσες” συγκλόνισε με το φινάλε αφού αγαπήσαμε ακόμα και τους πιο μισητούς ήρωες του Διαφανίου. Ήταν όμως κάποιες στιγμές στο χθεσινό τελευταίο επεισόδιο που πραγματικά συγκινηθήκαμε – εντάξει, κάποιοι βάλαμε και τα κλάματα. Αν κάτι είναι σίγουρο είναι ότι το χθεσινό φινάλε άφησε εποχή στην τηλεοπτική μυθοπλασία!
Το τέλος του Ακύλα
Η στιγμή που μας καθήλωσε όλους και μείναμε με ανοιχτό το στόμα ήταν η σκηνή που ο Μελέτης (Γιώργο Γεροντιδάκη) σκοτώνει τον Ακύλα με τον βίαιο τρόπο και έπειτα τον σέρνει με το άλογο μέχρι το χωριό. Στη συνέχεια παραδίνεται! Ένας από τους πιο σκληρούς ρόλους ο ”Μελέτης” που μας έκανε στο τέλος να τον αγαπήσουμε και να τον λυπηθούμε, αφού καταδικάστηκε σε θανατική ποινή από το δικαστήριο.
Ο θάνατος του Δούκα
Μια άλλη στιγμή των Άγριων μελισσών από το φινάλε ήταν η γεννά της Ελένης και ο θάνατος του Δούκα. Δυο πρόσωπα που ήταν εχθροί από την αρχή αυτής της σειράς αλλά στο τέλος αυτή η σχέση μίσους και κόντρας αλλάζει, αφού ο Δούκας ξεγεννάει την Ελένη και σώζει και εκείνη και το νεογέννητο μωρό της. Με αντάλλαγμα την ζωή του αφού βγαίνει να αντιμετωπίσει τον Ακύλα σε μια άνιση μάχη.
Οι ερινύες της Μυρσίνης
Η σκηνή που η Μυρσίνη παθαίνει εγκεφαλικό και καθηλώνεται στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου για 6 χρόνια. Η στιγμή όμως που συγκλόνισε είναι εκείνη που αρχίζει να τρελαίνεται και βλέπει μπροστά της τα πρόσωπα που σκότωσε. Οι ερινύες είναι το τέλος της Μυρσίνης που μπορεί να ήταν και δίκαιο για τα εγκλήματα που είχε διαπράξει. Το τέλος είναι ο θάνατος της αλλά και κάπως ανακουφιστικός για εκείνη αφού ξανά συναντά τον Δούκα.
Σε αυτό το τέλος μπήκαν όλα στην θέση τους, έπειτα από τρία χρόνια αδικιών και φόνων. Οι Άγριες μέλισσες ρίχνουν αυλαία πλέον με ένα αίσθημα δικαιοσύνης και ηρεμίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η σειρά άφησε εποχή στις τηλεοπτικές σειρές και όλοι μας θα την θυμόμαστε. Κι αν μας δίδαξε κάτι είναι ότι μετά τη βροχή και την καταιγίδα έρχεται πάντα ο ήλιος και το ουράνιο τόξο!
