Ο Μάιος που μας πέρασε τα είχε όλα! Κοσμικούς άντρες που από το “γηροκομείο” πήγαν στα ριάλιτι και έγδυσαν τις παρουσιάστριες, ηθοποιούς που πιστεύουν ότι μερικές φορές οι γυναίκες προκαλούν -έστω- άθελά τους αλλά και πάλαι ποτέ παρουσιαστές που εξηγούν το πώς λειτουργούν οι ορμόνες των γυναικών που προκαλούν. Μέσα σε όλα αυτά, κι ένας υπερήφανος πατέρας για τον γιο του που χορεύει μπαλέτο.
Όσο κι αν έχουμε μιλήσει για δικαιώματα, όσο κι αν έχει αρχίσει να δημιουργείται ένας κόσμος που μας χωράει όλους, όσο κι αν έχουμε αρχίσει να αγωνιζόμαστε για σεβασμό κι αξίες, η ελληνική τηλεόραση έχει την τάση να ανακυκλώνει «το παλιό». Ο παλιός κόσμος της τηλεόρασης είναι ένας τόπος όπου ευδοκιμούν εκφράσεις όπως «αδερφές», «μωρή κουλή», «οι άντρες είναι κυνηγοί» και άλλα πιο βαριά που δεν μπορώ να γράψω…
Η τηλεόραση της ναφθαλίνης επιμένει να μας ταΐζει με παρωχημένες χυδαιότητες, που δεν έχουν θέση στον κόσμο που χτίζουμε. Ο κατά τα άλλα συμπαθής και εύστροφος μάνατζερ, Ηλίας Ψινάκης βρέθηκε στα live του X- Factor ως guest κριτής. Θέλοντας να κάνει μια «εξυπνάδα» για να διατηρήσει τη φήμη του ως ανατρεπτική παρουσία, άρχισε να ασχολείται με τον φιόγκο του φορέματος της Κατερίνας Λιόλιου. Κι ενώ της λέει ότι είναι πάρα πολύ όμορφη, μπροστά σε παρουσιαστές και διαγωνιζόμενους κοιτάζει μέσα στο ντεκολτέ της- σε live μετάδοση με 10 άτομα να χαζογελάνε αμήχανα! «Θα με πιάσουν οι ανωμαλίες μου», είπε και όλοι ξεκαρδίστηκαν με την πολύ «προχώ» κρυάδα του. Ο παρουσιαστής αμήχανος και δυστυχώς «λίγος», δεν έκανε κάτι για να προστατέψει την συμπαρουσιάστριά του αλλά ούτε και το show. Έτσι, ο κάθε Ψινάκης μπορεί να βλέπει ανενόχλητος το στήθος οποιασδήποτε κοπέλας σε live μετάδοση κι αυτό να ονομάζεται «κάνω τηλεόραση» και όχι παρενόχληση. Η ντροπή γι’ αυτό που παρακολουθήσαμε, είναι μικρή λέξη.
Φυσικά αυτό είναι ένα εξόφθαλμο παράδειγμα για τον τρόπο που αντιμετώπιζε η ελληνική τηλεόραση των 90s και 00s τις γυναίκες- ως όμορφα αντικείμενα που μπορούσαν να τα κάνουν ό,τι θέλουν. Ο υπόγειος μισογυνισμός κρύβεται στις δηλώσεις του ηθοποιού Αλέκου Συσσοβίτη:
“Οι γυναίκες είστε πιο εγκεφαλικές, είστε ίσως και πιο πανούργες και αυτό είναι πάλι αμφίσημο. Μην αγιοποιούμε το ένα φύλο και δαιμονοποιούμε το άλλο. Σημασία έχει πού είναι η ισχύς… Είναι τεράστια κουβέντα. Ο καθένας θέλει κάτι. Η γυναίκα πολλές φορές προκαλεί και εν αγνοία της ή συνειδητά αλλά είναι πολύ λεπτό το θέμα και υπάρχει κίνδυνος να παρεξηγηθούμε”…
Και το 2022 συνεχίζουμε δυναμικά με το να δίνουμε αβάσιμα χαρακτηριστικά στα φύλα: οι γυναίκες είναι εγκεφαλικές, οι άντρες λειτουργούν με το ένστικτο και οι γυναίκες είναι πανούργες, οι άντρες δεν κλαίνε και φυσικά οι γυναίκες προκαλούν-έστω και εν αγνοία τους. Αν και ζήτησε συγγνώμη για τις δηλώσεις του, πόσο αμφιλεγόμενη είναι αυτή η δήλωση; Δηλαδή, επειδή έβαλα ένα ωραίο φόρεμα ή μπορεί να μυρίζω όμορφα, προκάλεσα με κάποιον τρόπο έναν άντρα να με παρενοχλήσει;
Και βασιζόμενος σε αυτές τις δηλώσεις, ο Αντρέας Μικρούτσικος μας εξήγησε πως οι γυναίκες βγάζουν μια συγκεκριμένη ορμόνη που προκαλεί τους άντρες κυνηγούς να τις φλερτάρουν. Θα προσπαθήσουμε να ελέγξουμε τις ορμόνες μας, τι φοράμε, πώς κινούμαστε στον χώρο και γενικά θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην προκαλέσουμε τα «άγρια ένστικτα» των κυνηγών.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο κος Θανάσης Κουρλαμπάς. Ένας πατέρας που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε στην ίδια κοινωνία αλλά διάλεξε να μην τον καταπιεί η τοξική αρρενωπότητα που έχει καταβροχθίσει άλλους. «Ο γιος μου ασχολείται με το μπαλέτο. Είναι ένα θέμα, το οποίο το τελευταίο μεγάλο διάστημα το διαχειρίζομαι λίγο με προσοχή, γιατί όταν έτυχε και το είπα την πρώτη φορά πήρε μια διάσταση, που δεν την περίμενα ούτε εγώ, ούτε ο γιος μου. Είπα το αυτονόητο. Είδαμε με την Αθηνά μια κλίση του παιδιού, τον στηρίξαμε, του άρεσε πάρα πολύ κι εξακολουθεί να του αρέσει. Ελπίζει να πάει προς τα εκεί. Είναι αυτονόητο για έναν άνθρωπο, που βλέπει ότι το παιδί του έχει μια κλίση, να το στηρίξει. Δεν μπορώ να κρίνω τις απόψεις των ανθρώπων για το οτιδήποτε, αλλά εγώ προσωπικά όταν τον βλέπω να χορεύει, συγκινούμαι. Ξέρω ότι έχω πάρει τη σωστή απόφαση ως πατέρας, από εκεί και πέρα…» Χωρίς κανένα κόμπλεξ ή φραγμό, ο κος Κουρλαμπάς δεν ένιωσε να απειλείται ο «ανδρισμός» του από την επιλογή του γιου του να γίνει χορευτής αντίθετα είναι υποστηρικτικός και υπερήφανος. Είναι το αντίπαλο δέος για κάθε πατέρα που απαξιώνει το παιδί του κατακρίνοντας συνεχώς τις επιλογές του και προβάλλοντας τα δικά του κόμπλεξ σε αυτό.
Η τηλεόραση είναι το μέσον αλλά και ο καθρέφτης μας. Χρειάζεται καινούργια πρόσωπα και σύγχρονες αντιλήψεις.
