Τα Lego ανέκαθεν ήταν για μένα «Το» παιχνίδι που (πολύ πριν το stratego της εφηβικής ηλικίας, το ουίστ της φοιτητικής ζωής και τη μπιρίμπα της ενηλικίωσης) μου έμαθε σε πρώιμη ηλικία πώς να σκέφτομαι για τη ζωή. Και να τι μου έμαθαν!
Πρέπει να καταστρέψεις κάτι καλό για να φτιάξεις κάτι μεγαλειώδες.
Όλοι προσπαθούμε για το καλό. Το καλό είναι άνετο, είναι βολικό και προσβάσιμο. Σίγουρα είναι καλύτερο από το κακό. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές θέλεις και το καλύτερο. Δεν είναι κακό να χαλάς μια μέτρια κατασκευή Lego για μια άλλη πιο υπέροχη. Γιατί να μείνεις σε ένα απλό σπίτι όταν μπορείς να κατασκευάσεις έναν πύργο;
Πάντα χρειάζεσαι ένα πλάνο.
Ένα μικρό ανθρωπάκι Lego δε μπορεί να πηδήξει μόνο του κάπου. Αν λοιπόν θέλεις να «χτίσεις» ένα φρούριο ή ένα σπίτι χρειάζεσαι ένα σχέδιο, μια στρατηγική. Και αν θέλεις να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο σου, θα πρέπει να το σκεφτείς βήμα-βήμα, αλλά πρώτα θα σκεφτείς τα μικρά βηματάκια που πρέπει να κάνεις.
Να είσαι πάντα ανοιχτός στην έμπνευση.
Και βέβαια ευέλικτος. Όταν η ζωή περνάει και εξελίσσεται πρέπει να μπορείς να βλέπεις όλες τις δυνατότητες, ακόμη κι αυτές που δεν πίστευες ότι υπάρχουν!
Μη θυμώνεις όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως τα είχες υπολογίσει!
Εντάξει, μπορεί η κατασκευή που έφτιαξες, να μην είναι αυτό που έχεις ακριβώς φανταστεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις αποτύχει! Μπορεί να βρεις τρόπους να παίξεις με αυτό και να περάσεις και καλά.
Μην τα παρατάς όταν η κατασκευή σου καταρρεύσει!
Απλώς ξανα-φτιάξτην! Είχες φτιάξει ένα ωραίο αγρόκτημα και από λάθος καταστράφηκε; Δεν πειράζει, μην κλαις πάνω από τα λάθη του παρελθόντος. Πάντα μπορείς να κάνεις μια νέα αρχή για όλα!
Η υπομονή είναι μια χρήσιμη αρετή.
Τα πράγματα δεν μπαίνουν στη θέση τους με τον τρόπο που θα θέλεις να μπαίνουν; Δεν πειράζει, πάρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε.
Και η επιμονή το ίδιο.
Πάρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε να προσπαθείς με επιμονή! Τελικά η επιτυχία θα έρθει! Δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα αριστούργημα σε μια μέρα, και μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να ρίξουμε μερικά δάκρυα μέχρι να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Το μέγεθος δεν έχει σημασία.
Υπάρχουν αληθινά αριστουργήματα σε λιλιπούτειες διαστάσεις. Είναι εύκολο να κολλήσεις στα «μεγάλα», αλλά μερικές φορές είναι οι μικρές λεπτομέρειες που δίνουν το άρτιο αποτέλεσμα.
Η ζωή έχει περισσότερα από ένα θέματα.
Συνδύασε, παίξε με τα μεγέθη και τα χρώματα, φτιάξε ότι σου έρθει στο μυαλό. Όλα στη ζωή είναι αποδεκτά, αρκεί να σου δίνουν χαρά.
Τα πράγματα έχουν πάντα τρεις διαστάσεις και πολλές οπτικές γωνίες.
Δεν σου αρέσει το κρουαζιερόπλοιο που έφτιαξες; Γύρισε το ανάποδα και μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια βάρκα. Μερικές φορές αυτό συμβαίνει και στη ζωή. Αυτό που φαίνεται σαν ένα πρόβλημα από τη μία πλευρά, είναι απλά μια ευκαιρία από την άλλη.
Κάποιες φορές το ταξίδι είναι πιο διασκεδαστικό από τον προορισμό.
Αυτό που έφτιαξες μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά αν διασκεδάσατε φτιάχνοντας το αρκεί. Αυτό συμβαίνει και στην αληθινή ζωή. Κάποιες φορές η προσπάθεια μπορεί να είναι πιο ικανοποιητική από το ίδιο το αποτέλεσμα!
Κάθε σετ έχει ένα πολύτιμο κομμάτι.
Μερικές φορές χρειάζεται να ψάξεις πολύ μέσα στα συνηθισμένα κομμάτια για να ανακαλύψεις κάτι μοναδικό. Και πάντα το ψάξιμο αξίζει τον κόπο.
Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα!
Ούτε το σχολείο που έφτιαξες, ούτε η φάρμα με τα ζωάκια, ούτε εκείνη η μικρή κοινωνία στο γραφείο που κατασκεύασες. Για μένα το να γκρεμίσω την κατασκευή μου ήταν πάντα μια μαχαιριά στην καρδιά. Προφανώς κάθε ευαίσθητη παιδική ψυχή πάντα διαπραγματεύεται με τις απώλειες, Ακόμα και με τις πιο μικρές. Αλλά κάθε φορά ακόμα και σήμερα όταν πρέπει να αποχωριστώ κάτι που έφτιαξα, θυμάμαι τα τρυφερά παρηγορητικά λόγια της μαμάς μου. «Δεν πειράζει! Θα φτιάξεις άλλο».
