Αγαπητό μου ημερολόγιο πάει και αυτός ο χρόνος! Μετά από καραντίνες, μηνύματα μετακίνησης, self-tests, εμβολιασμούς, διαφωνίες με τους αντιεμβολιαστές φίλους μας, πίεση εργασίας, γυναικοκτονίες, καταγγελίες κακοποίησης, θα έλεγα πως μας αφήνει μία πικρή γεύση το 2021. Δε θέλω να «ακουστώ» γραφική, κάθε πέρσι και καλύτερα, αλλά δυστυχώς τα τελευταία 2 χρόνια δε θα έλεγες ότι ζούμε κιόλας. Μάλλον κρατάμε την ανάσα μας με την ελπίδα ότι θα επανέλθουμε κάποια στιγμή στη φυσιολογική ζωή μας. Ξέρω, έχεις βαρεθεί να γεμίζουν οι σελίδες μου με αρνητικές σκέψεις. Έχεις δίκιο, ούτε εμένα μου ταιριάζει το γκρίζο χρώμα στις λέξεις μου. ‘Ελα, πάμε μαζί να γεμίσουμε την τελευταία σου σελίδα με χρώμα, θέτοντας στόχους για μια χαρούμενη, αισιόδοξη χρονιά:
– Ξεκινώ ένα καινούριο χόμπι
Δεν έχω αποφασίσει τι θα ήθελα να κάνω, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα επέλεγα κάτι με ρυθμό για να μου φτιάχνει τη διάθεση και να διώχνει την ένταση της ημέρας. Φλερτάρω πολύ με την ιδέα να ξεκινήσω latin χορούς.
Κάπως έτσι με φαντάζομαι να λικνίζομαι και εγώ όπως το παραπάνω video (Δε θέλω γέλια!!!). Πως να μην είσαι χαρούμενη μετά από μία ώρα χορού; Άσε που γίνονται και ωραίες χορευτικές βραδιές σε αυτούς τους συλλόγους! Μμμ, αγαπητό μου ημερολόγιο, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι ;p.
– Συναναστρέφομαι μόνο με εκείνους που μου φτιάχνουν τη διάθεση.
Ο ελεύθερος χρόνος μου είναι λίγος και πλέον δεν έχω σκοπό να τον χαραμίζω σε ανθρώπους που έχουν μόνιμα αρνητική διάθεση (και είναι πολλοί γύρω μου αυτοί) ή ακόμα χειρότερα περιμένουν στη γωνία να πουν τη γνώμη τους, που δεν τους την ζητήσαμε.
– Μαθαίνω να λέω ΟΧΙ
Εχεις δίκιο ημερολογιάκι μου, όλο παραπονιόμουν μέσα στη χρονιά ότι δεν προλάβαινα το ένα, δεν ήθελα να κάνω το άλλο, αλλά ήθελα να βοηθήσω τον ένα, δεν ήθελα να στενοχωρήσω τον άλλο κοκ… Ε λοιπόν, τον πρώτο που δεν πρέπει να στενοχωρώ είναι τον εαυτό μου! Αυτή τη χρονιά θα μάθω, δεν είναι εύκολο η αλήθεια είναι, να λέω ΟΧΙ σε ότι δεν μπορώ να ανταποκριθώ ή δε θέλω, χωρίς να έχω τύψεις.
Έχω το δικαίωμα να αποφασίζω εγώ πώς θα κατανείμω τον χρόνο μου, ώστε να είναι ποιοτικός και να χαίρονται και οι άλλοι που θα τον μοιράζομαι μαζί τους.
– Βοηθώ περισσότερους ανθρώπους που έχουν ανάγκη
Το να δίνω χαρά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη είναι ίσως το μόνο πράγμα που έχει αξία και το μόνο που με γεμίζει αγάπη. Πάντα κάθε χρόνο στις γιορτές προσφέρω βοήθεια σε οικογένειες με τρόφιμα/ ρούχα. Τον τελευταίο χρόνο βλέπω όμως πόση ανάγκη για βοήθεια έχουν ηλικιωμένοι άνθρωποι που ζουν μόνοι τους και είναι άστεγοι. Μην τους ξεχνάμε τις γιορτές!!
– Περνώ περισσότερο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου
Το άγχος της καθημερινότητας δε μου αφήνει χρόνο να σκεφτώ δημιουργικούς τρόπους να περνώ με τα παιδιά μου εκτός από το να διαβάσουμε ένα βιβλίο ή να δούμε μία ταινία μαζί. Πρόσφατα ανακάλυψα πόσο ωραία μπορούν να περάσουν γονείς – παιδιά παίζοντας όλοι μαζί επιτραπέζια παιχνίδια. Για στιγμές γέλιου με φίλους προτείνω: ταμπού για παιδιά, σπασμένο τηλέφωνο, παντομίμα.
– Διεκδικώ αυτό που θέλω στη ζωή μου
Αν και το motto μου είναι «καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες», γιατί μετά σε στοιχειώνει και σε ακολουθεί το «αν», πολλές φορές η ανασφάλεια δεν με αφήνει. Και σε ρωτώ αγαπητό μου ημερολόγιο: «και τι έγινε αν δεν καταφέρω να αποκτήσω αυτό που θέλω;». Να σου πω τι θα γίνει, θα είμαι πιο δυνατή να προσπαθώ πάντα να διεκδικώ ότι επιθυμώ χωρίς να σκεφτομαι το αρνητικό αποτέλεσμα. Θα πιστεύω στον εαυτό μου, στις δυνατότητές μου και θα τα καταφέρω! Άλλωστε, μου έχεις μάθει ότι σημασία έχει η προσπάθεια και το ταξίδι σε αυτή τη ζωή. Τι και αν πέσουμε χίλιες φορές; Πάλι θα σηκωθούμε και θα γράφουμε μαζί την ιστορία μας.
Ax, πως αλλιώς θα έβαζα επίλογο σε αυτή τη χρονιά αν δεν σου αφιέρωνα ένα αισιόδοξο τραγούδι ε;
Πολλά φιλιά, καλή χρονιά, θα ανταμώσουμε σε λίγες μέρες στις νέες σου λευκές σελίδες για να συνεχίσουμε μαζί την ιστορία μας.
ΥΓ: Μέχρι την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, κοίταξε τον καθρέπτη σου, φόρεσε το πιο όμορφο χαμόγελό σου, άνοιξε την πόρτα, βγες στον κόσμο. Ζήσε!!!
