Αν κάτι με χαρακτηρίζει είναι ότι 9 στις 10 φορές απαντάω θετικά στις προτάσεις των φίλων μου για έξοδο. Ναι, είμαι ο άνθρωπος που όλοι θα καλέσουν όταν θέλουν να βγουν, όταν ψάχνουν σε ποια παράσταση να κλείσουν εισιτήρια ή πώς θα πλοηγηθούν στο γαστρονομικό χάρη της πόλης. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μου αρέσει να λιώνω κάτω από το πάπλωμα βλέποντας Netflix. Μάλλον σημαίνει θέλω να τα μάθω, να τα δω και να τα δοκιμάσω όλα. Στα (σχεδόν) 28 μου κατάλαβα ότι αυτό μάλλον δε γίνεται, αλλά τι βλάπτει να προσπαθήσω;
Αυτή η αέναη προσπάθεια στην όμορφα χαοτική πόλη των Αθηνών, όπου ζω τα τελευταία χρόνια, με έκανε να συνειδητοποιήσω πώς τίποτα δεν έχει αξία αν δεν το μοιράζεσαι και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω μέσα από αυτή τη στήλη. Στο Ψιτ, Σύρμα! θα σε παίρνω μαζί μου στις περιηγήσεις μου, θα σου αποκαλύπτω καλά κρυμμένα urban μυστικά, αλλά και ότι νέο μου τράβει την προσοχή και αξίζει και τη δική σου.
Σινεμά
Αυτήν την εβδομάδα πήγα σινεμά και είδα το Broadway του Χρήστου Μασσαλά. Ακολουθώντας τον εραστή της, η Νέλλη γίνεται μέλος μίας ομάδας καλλιτεχνών του δρόμου και πορτοφολάδων στη σύγχρονη Αθήνα. Με καταφύγιο τη «Στόα Broadway», ένα εγκαταλελειμμένο συγκρότημα ψυχαγωγίας βλέπουμε τις ισορροπίες της αυτοσχέδιας οικογένειάς τους να εξεσελίσσονται και να ανατρέπονται κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του «Κλειδαρά».
Ο Μασσάλας συνεργάζεται ξανά με την Έλσα Λεκάκου μετά την μικρού μήκους «Copa-Loca» για να μας δείξει την αθέατη πλευρά της πόλης και των ανθρώπων της. Αφηγηματική ευρηματικότητα, ωραίος ρυθμός και ερμηνείες που ξεχωρίζουν. Ανάμεσα τους, αυτή του Φοίβου Παπαδόπουλου στο ρόλο του φυγά Γιόνα που μεταμφιέζεται σε Μπάρμπαρα και χορεύει παρέα με τη Νέλλη μέχρι που μπλέκεται σε μία θυελλώδη ερωτική σχέση μαζί της που φέρνει τελικά τα πάνω κάτω και του Χρήστου Πολίτη ως κλεπταποδόχου «Κλειδαρά», σε ένα ρόλο που μας θυμίζει τις υποκριτικές του ικανότητες και που μπορούν να φτάσουν.
Σειρά
Λατρεύω τον Jeff Bridges, οπότε αυτό δεν θα είναι αντικειμενικό, αλλά πιστεύω ότι το «The Old Man» είναι η δυνατή επιστροφή που του άξιζε. Μία σειρά δράσης για ένα συνταξιούχο πράκτορα της CIA που καταδιώκεται τόσο από την υπηρεσία στην οποία εργαζόταν κάποτε όσο και από παλιούς του εχθρούς. Ή μήπως έτσι νομίζει; Ναι, φυσικά τον κυνηγούν, αυτό μπορώ να σου το πω χωρίς να κάνω κανένα μεγάλο spoil.
Νόμιζα, λοιπόν, ότι το «The Old Man» θα ήταν ένα άλλο κατασκοπευτικό θρίλερ, το είδος εκείνο που σκληροί τύποι φωνάζουν και πυροβολούν, αλλά παραδόξως, όταν ο ρυθμός επιβραδύνει, αποκαλύπτεται κάτι πολύ πιο έξυπνο από αυτό. Εξακολουθεί να είναι γεμάτο με ευχάριστες ανατροπές, αλλά εξαιρετικά μελετημένες και άριστα εκτελεσμένες, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών που ξετυλίγονται σιγά σιγά στην οθόνη. Η σειρά έχει 7 επεισόδια και σε κρατούν όλα στην άκρη του καθίσματος σου.
Brunch
Είχα ακούσει πολλά γι΄αυτό το μικρό μαγαζί στο Κουκάκι. Όσοι είχαν πάει το σύστηναν ανεπιφύλακτα. Έτσι κι εγώ, την περασμένη Κυριακή, αποφάσισα πώς μου άξιζε ένα μεγαλοπρεπές brunch για να αντέξω την εβδομάδα που ερχόταν με δύναμη κατά πάνω μου. Το Hippy Hippo δεν με απογοήτευσε. Cool ατμόσφαιρα, ευγενικό προσωπικό, προσοχή στη λεπτομέρεια και φυσικά από τα πιο νόστιμα pancakes που έχω δοκιμάσει. Δεν θέλω, όμως, να αδικήσω τα αλμυρά, το Croque Madame με ζύμη κρουασάν ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Ωστόσο, αμέσως καταλαβαίνεις ότι αυτός ο urban minimal χώρος μπορεί να φιλοξενήσει και τα after-work drinks σου, εσένα και τον υπολογιστή σου όταν έχεις δουλειά αλλά δε σε χωράει το σπίτι και εννοείται καφέδες με την παρέα και συζητήσεις επί παντός επιστητού. Έχε στο νου σου ότι τα ΣΚ είναι πιο δύσκολο να βρεις τραπέζι, οπότε αν δεν θες να ταλαιπωρηθείς ή να περιμένεις, φρόντισε να κλείσεις εκ των προτέρων.
