Oscar: Γιατί η Ακαδημία αγνοεί τις γυναίκες σκηνοθέτες;

Η  σκηνοθεσία ήταν παραδοσιακά αντρική υπόθεση.  Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι άνδρες σκηνοθέτες  κερδίζουν τα χρυσά αγαλματίδια – και όχι μόνο! Βέβαια υπήρξαν γυναίκες που κατάφεραν να διαβούν αυτό το αδιαπέραστο τείχος κερδίζοντας το σεβασμό και πολλές φορές υποψηφιότητες για σημαντικές διακρίσεις! Από όλες τις υποψήφιες, μόνο δύο κατάφεραν να κόψουν το νήμα και να κερδίσουν το Oscar καλύτερης σκηνοθεσίας:  η Kathryn Bigelow με το “The Hurt Locker” (2009), που έγινε η πρώτη γυναίκα η οποία κατάφερε να κερδίσει στην κατηγορία, και η Chloe Zhao για την ταινία “Nomadland” (2020). 

Δυστυχώς, τo Ηollywood δεν έχει την καλύτερη σχέση με τις γυναίκες όχι μόνο σε ότι αφορά στη σκηνοθεσία αλλά και στην ισότητα των αποδοχών. Ακόμα και στις μέρες μας, εξακολουθεί να υπάρχει μια εμφανής απουσία γυναικών στην καρέκλα του σκηνοθέτη και το γεγονός ότι υπήρξε ένα κενό 11 χρόνων στο να απονεμηθεί ξανά Oscar σκηνοθεσίας σε γυναίκα, αποτελεί απόδειξη της εξαιρετικά αργής προόδου – και κάποιος θα έλεγε ότι έγινε «διεκπεραιωτικά».

Είναι γεγονός, υπάρχουν ακόμα βαθιά ριζωμένες οι αντιλήψεις της παλιάς φρουράς, πως δηλαδή τις γυναίκες είναι καλύτερα να τις βλέπεις παρά να τις ακούς! Αν και κανείς δεν θα τολμούσε στις μέρες μας να ξεστομίσει μια τέτοια φράση, αυτή είναι που αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο  αντιμετωπίζει η βιομηχανία του θεάματος  το γυναικείο φύλο. Όταν πάλι οι γυναίκες είναι μπροστά από την κάμερα, αποδίδονται από την ανδρική σκοπιά: παραδείγματος χάρη, οι γυναίκες του Ταραντίνο ή τα Bond Girls που ουσιαστικά σκιαγραφούν ανδρικές φαντασιώσεις…  

Όταν οι γυναίκες σκηνοθετούν, κινδυνεύουν να κατηγορηθούν για μια πιο soft ματιά ή για επιφανειακή σκηνοθετική σκοπιά. Με απλά λόγια, πολλές φορές οι γυναίκες βρίσκουν τον εαυτό τους σε μια κατάσταση «εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα»: αν εστιάσουν πολύ στη θηλυκότητα, τις σχέσεις ή στα δεινά της γυναικείας ζωής, κινδυνεύουν να κατηγορηθούν ως γλυκανάλατες και τελικά… αναμενόμενες. Αν πάλι επιλέξουν να επικεντρωθούν σε άλλα θέματα, κατηγορούνται ότι δεν ανέδειξαν τα πραγματικά προβλήματα.

Φέτος η Ακαδημία κάνει φιλότιμες προσπάθειες για να γεφυρώσει αυτές τις διακρίσεις χρόνων, βάζοντας στις λίστες της  πολλές γυναίκες- όχι μόνο σκηνοθέτιδες αλλά και σεναριογράφους, τεχνικούς κλπ- οι οποίες αξίζουν το Χρυσό Αγαλματίδιο. Η Τζέιν Κάμπιον με την υποψηφιότητά της για Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την «Εξουσία του Σκύλου» γίνεται η μοναδική γυναίκα σκηνοθέτης που έχει δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Σκηνοθεσίας (η πρώτη ήταν το 1994 για τα «Μαθήματα Πιάνου») – και μάλιστα έχει αρκετές πιθανότητες να κερδίσει!

Στην σχεδόν εκατονταετή ιστορία του θεσμού, μόνο 7 γυναίκες ήταν υποψήφιες για το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και φέτος είναι η πρώτη φορά που η Ακαδημία έχει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μια γυναίκα δημιουργό μεταξύ των υποψηφίων για καλύτερη σκηνοθεσία.

Η ταινία της Νεοζηλανδής Κάμπιον ηγείται των υποψηφιοτήτων με 12 συνολικά, συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων ηθοποιών της! Το θετικό είναι πως γίνονται σιγά σιγά προσπάθειες προς μια καλύτερη και κυρίως πιο ισότιμη αντιμετώπιση των γυναικών δημιουργών

Διαβάστε επίσης: Oscar 2022: Φέτος τα βραβεία είναι γυναικεία υπόθεση