Η ταινία της ημέρας: «Διαλύοντας τον Χάρι»

Μια ταινία που αποτελεί μια από τα πιο έξυπνες και αναζωογονητικές δημιουργίες του της τελευταίας δεκαετίας.

Υπόθεση

Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, ο Χάρι είναι ένας πετυχημένος συγγραφέας με πλούσια και ταραχώδη ερωτική ζωή, που διακατέχεται από διαφόρων ειδών ψυχώσεις, νευρώσεις, εμμονές. Στην ουσία, είναι ένας νάρκισσος που αυτοοικτίρεται, μισεί τον εβραίο εαυτό του, φοβάται τον θάνατο και αντλεί μια μαζοχιστική ηδονή κάθε φορά που βυθίζεται σε έναν κυκεώνα προσωπικών υπαρξιακών σκέψεων.

O κ. Χάρι Μπλοκ, λοιπόν, «χρησιμοποιεί» τους ανθρώπους και εν συνεχεία, χάρη στο συγγραφικό του ταλέντο, αποτυπώνει στα γραπτά του τον τρόπο που τους χρησιμοποίησε. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ελαφρώς παραλλαγμένη στο βιβλίο του. Το συγκεκριμένο γεγονός προκαλεί την οργή των πρώην συντρόφων του και των δικών του ανθρώπων.

Κωμωδία, παραγωγής ΗΠΑ 1997

Σκηνοθέτης: Γούντι Άλεν,

Ηθοποιοί: Γούντι Άλεν, Ντέμι Μουρ, Ρόμπιν Γουίλιαμς, Ελίζαμπεθ Σου, Τζούντι Ντέιβις, Μπίλι Κρίσταλ, Τόμπι Μαγκουάιρ, Τζένιφερ Γκάρνερ, Μάριελ Χεμινγουέι

*Η ταινία είχε προταθεί για Όσκαρ καλύτερου σεναρίου (Γούντι Άλεν), το 1998.

Γιατί να την δούμε

Το σινεμά ανέκαθεν λειτουργούσε για τον Γούντι Άλ=εν περισσότερο ως ένα μέσο εξορκισμού των δαιμόνων του παρά ως μια αμιγής καλλιτεχνική έκφραση, με αναρίθμητες ψυχώσεις, εμμονές και νευρώσεις να έχουν σημαδέψει τις κατά καιρούς φιλμικές του δημιουργίες. Στο «Διαλύοντας τον Χάρι» τολμά μάλιστα να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα: Με ευθύτερο από ποτέ άλλοτε τρόπο, αποδίδει τα στοιχεία αυτά σε έναν χαρακτήρα, του οποίου η προσωπικότητα ελάχιστα διαφέρει από όλα όσα γνωρίζουμε για τον ίδιο. Είναι ο Harry Block Woody Allen; Ο ίδιος το αρνείται. Παρ` όλ` αυτά ο ρόλος του σεξομανή, νευρωτικού, ταλαντούχου καλλιτέχνη που καταπίνει τόνους από χάπια, ειρωνεύεται τον Εβραϊσμό παρ` ότι Εβραίος και χρησιμοποιεί το χιούμορ ως μηχανισμό άμυνας κυρίως απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, προσωποποιεί την ιδέα που έχουμε για τον σκηνοθέτη μέσα από τα έργα, τις συνεντεύξεις και την προσωπική του ζωή. Πέρα όμως από μια ιδιάζουσα και παραμορφωμένη αυτοβιογραφία, η ταινία αποτελεί μια από τα πιο έξυπνες και αναζωογονητικές δημιουργίες του της τελευταίας δεκαετίας