Άραγε μπορούν να συγκριθούν ο δυστοπικός κόσμος του «Dune» του σκηνοθέτη Denis Villeneuve με εκείνους του «Star Wars» και του «Lord of the Rings»;
Τούτου λεχθέντος και ενώ το Arrakis -ο πλανήτης της ερήμου στην καρδιά του «Dune»- θεωρείται αυτήν την στιγμή δημοφιλής αναφορά, θα μπορούσε επίσης να γίνει το σημείο εκκίνησης για να θυμηθούμε κάποια sequels ταινιών επιστημονικής φαντασίας, που δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για να απογειωθεί το συγκεκριμένο είδος κινηματογραφικής γραφής.
Ιδού μια λίστα με μερικά από τα πιο αξιόλογα sci fi sequels.
«Aliens» (1986)
Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσουμε αυτή την ανασκόπηση, παρά με μία από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έγιναν ποτέ, με ένα σενάριο που διδάσκεται σε σχολές κινηματογράφου.
Το followup του Τζέιμς Κάμερον στο βραβευμένο «στοιχειωμένο σπίτι στο διάστημα» του Ρίντλεϊ Σκοτ του 1979, έσπασε το «καλούπι» με πολλούς τρόπους, ένας από αυτούς, η επιδέξια ικανότητά του να αναπτύσσει κάθε μέλος του συνόλου των μισθοφόρων, μέχρι το σπαραχτικό επίκεντρο της ιστορίας.
Η σφοδρή προστατευτική και μητρική σχέση της Έλεν Ρίπλεϊ (Σιγκούρνι Γουίβερ) με έναν νεαρό επιζώντα που ονομάζεται Νιουτ (Κάρι Χεν). Και αυτό για να μην αναφέρουμε την απολύτως εμβληματική αντιπαράθεση μεταξύ της Ρίπλεϊ και μιας άλλης μητρικής φιγούρας στην ταινία -δηλαδή της τρομακτικής Alien Queen, όπως φαίνεται παραπάνω.
«Star Trek II: The Wrath of Khan» (1982)
Ένα πρωτοποριακό επίτευγμα όσον αφορά τα ειδικά εφέ και την οικοδόμηση ενός φανταστικού κόσμου εκείνη την εποχή, το «Star Trek II» ήταν ένα sequel μη αναμενόμενο, καθώς κινήθηκε σε εντελώς διαφορετική απόδοση σε σχέση με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία, που βασιζόταν στην ιστορική τηλεοπτική σειρά.
Από την πρώιμη χρήση του CGI έως τις ακραία τέλειες ερμηνείες τόσο από τον ηρωικό William Shatner όσο και από τον κακό Ricardo Montalban, το «Khan» αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου -αν λάβουμε υπόψη και το ανατρεπτικό τέλος.
«Terminator 2: Judgment Day» (1991)
Ο Τζέιμς Κάμερον (ναι, έχει αναφερθεί ως ο βασιλιάς του είδους) γράφει πάλι κινηματογραφική ιστορία, δημιουργώντας έναν κόσμο που προορίζεται να κυριαρχείται από κακά ρομπότ-δολοφόνους και λίγους ανθρώπους –μαζί και ένα φιλικό πλέον cyborg στην πιο αξέχαστη ερμηνεία του Arnold Schwarzenegger– που στέκονται εμπόδιο στην κυριαρχία τους.
Μεταξύ των πολλών, πολλών αξιών του, συμπεριλαμβανομένης μιας πραγματικά κακής στροφής στο χαρακτήρα που ερμήνευσε η Λίντα Χάμιλτον, ως ισχυρότερη και πιο ανθεκτική Σάρα Κόνορ – ο δεύτερος «Εξολοθρευτής» σηματοδότησε επίσης ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός εξαιτίας της χρήσης των εφέ CGI, βοηθώντας να τεθούν οι βάσεις για το μετέπειτα «Jurassic Park», αλλά και άλλες ταινίες που ακολούθησαν.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Intronews.gr
